Jurij Andropow
- Data urodzenia:
- 15.06.1914
- Data śmierci:
- 09.02.1984
- Długość życia:
- 69
- Days since birth:
- 40440
- Years since birth:
- 110
- Dni od śmierci:
- 14998
- Lata od śmierci:
- 41
- Inne imiona lub nazwisko panieńskie:
- Jurij Władimirowicz Andropow
- Inne nazwiska/pseudonimy:
- Juri Andropow, Yuri Andropov, Jurijs Andropovs, Юрий Андропов, Могикан, Yuri Vladimirovich Andropov, Юрий Владимирович Андропов, Ю́рий Влади́мирович Андро́пов, Juri Wladimirowitsch Andr
- Kategorie:
- członek KGB, działacz komunistyczny i państwowy, organizator/uczestnik represji
- Narodowość:
- rosyjska
- Cmentarz:
- Kremlin Wall Necropolis
Gen. armii Jurij Władimirowicz Andropow (ros. Юрий Владимирович Андропов; ur. 15 czerwca 1914, zm. 9 lutego 1984 w Moskwie) – radziecki działacz partyjny i państwowy. Szef KGB, ambasador ZSRR na Węgrzech.
Wczesne lata
Andropow przyszedł na świat najprawdopodobniej w miejscowości Nagutskaja, położonej w pobliżu Stawropola. Ojciec zmarł na tyfus plamisty w 1919, matka zmarła w 1929. Pracował jako pomocnik kinomechanika, robotnik i marynarz śródlądowy. Ukończył Technikum Transportu Wodnego w Rybińsku. W 1930 wstąpił w szeregi Komsomołu.
Pełne członkostwo w partii uzyskał w 1939. W latach 1940-1944 był szefem Komsomołu w Karelo-Fińskiej SRR. W czasie okupacji jej części przez wojska niemieckie brał udział w walce partyzanckiej. W 1947 został drugim sekretarzem lokalnego komitetu partyjnego w Karelii.
Działacz polityczny
Andropow i Wojciech Jaruzelski
Niedługo po wojnie Andropow przeprowadził się do Moskwy, gdzie pracował w KC Partii. Na czele delegacji, która pojechała do Wilna w celu zbadania sprawy postawiony został Andropow. Jednakże kontrola nie wykazała sugerowanych przez Malenkowa nieprawidłowości, w związku z czym Andropow postanowił nie zgłaszać wniosku o usunięcie szefa partii w Litewskiej SRR. W czasie swego pobytu na placówce w Budapeszcie był odpowiedzialny za organizację tłumienia powstania narodowego pod wodzą Imre Nagy'ego i osadzenie Janosa Kadara. Po dojściu do władzy Nikity Chruszczowa i przeprowadzeniu pewnej destalinizacji Andropow, w1957, wrócił do pracy w KC.
Andropow został członkiem sekretariatu KC w 1962, zajmując miejsce Susłowa. Niedługo potem został przewodniczącym KGB, zaś w 1973 wybrano go pełnoprawnym członkiem Politbiura, z zachowaniem stanowiska szefa KGB.
W maju 1981 Leonid Breżniew i Andropow oświadczyli wspólnie na spotkaniu zfunkcjonariuszami KGB, że Stany Zjednoczone w tajemnicy przygotowują atak na ZSRR, i w związku z tym postawili własne siły nuklearne w stan pełnej gotowości (operacja RJaN).
Przywódca ZSRR
Po śmierci Leonida Breżniewa wśród jego następców wymieniano Konstantina Czernienkę, Grigorija Romanowa, Wiktora Griszina lub Władimira Szczerbickiego. Kilka miesięcy przed śmiercią w maju 1982 Andropow włączył się do gry rezygnując z funkcji szefa KGB i obejmując funkcję sekretarza KC KPZR, przez co stał się pierwszym i jedynym szefem organów bezpieczeństwa, który stanął na czele KPZR. Niedługo potem został też tytularnym szefem państwa – Przewodniczącym Rady Najwyższej ZSRR.
W polityce wewnętrznej Andropow znany był, oprócz pierwszych prób reform, z prób ograniczenia powszechnej korupcji i alkoholizmu. W polityce zaś zagranicznej kontynuował wojnę w Afganistanie, ale próbował poprawić stosunki na linii ZSRR-USA, co zostało odrzucone przez administrację Reagana (propozycja redukcji broni strategicznej). W czasie swej krótkiej kadencji Andropow wsławił się odpowiedzią na list amerykańskiej dziewczynki Samanthy Reed Smith w „Prawdzie”, co sprawiło, że stała się ona najmłodszym ambasadorem dobrej woli w USA.
Już po trzech miesiącach sprawowania władzy musiał być poddawany stałym dializom w związku z niewydolnością nerek. Andropow został pochowany pod murami Kremla w Moskwie. W pogrzebie na Placu Czerwonym brały udział delegacje z całego świata. Przybyli m.in. przywódcy PRL – Wojciech Jaruzelski, NRD – Erich Honecker, Bułgarii – Todor Żiwkow,Czechosłowacji – Gustav Husak, Rumunii – Nicolae Ceausescu, Węgier Janos Kadar, Mongolii– Jumdżagijn Cedenbał, Kuby – Fidel Castro, premier Wielkiej Brytanii Margaret Thatcher, premier Indii Indira Gandhi, wiceprezydent USA George Bush, kanclerz Niemiec Helmut Kohl, premier Francji Pierre Mauroy, prezydent Malty Agatha Barbara, pierwsza dama Filipin Imelda Marcos i kilkadziesiąt innych głów państw i szefów rządów.
Źródło informacji: wikipedia.org, news.lv
Miejsca
Zdjęcia | Nazwa miejsca | Rodzaj relacji | Aktywne od: | Aktywne do: | Opis | Język | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() | Bocharov Ruchey - is the summer residence of the President of Russia | miejsce zamieszkania | en, ru |
Związki
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | ![]() | Владимир Андропов | Syn | |
2 | ![]() | Igor Andropow | Syn | |
3 | Нина Енгалычева | Żona | ||
4 | Татьяна Андропова | Żona | ||
5 | ![]() | Gieorgij Arbatow | Przyjaciel | |
6 | ![]() | Михаил Соломенцев | Kolega/koleżanka | |
7 | ![]() | Witalij Fiedorczuk | Kolega/koleżanka | |
8 | ![]() | Nikolai Schtscholokow | Kolega/koleżanka, Oponent | |
9 | ![]() | Wiktor Czebrikow | Kolega/koleżanka | |
10 | ![]() | Andriej Gromyko | Kolega/koleżanka | |
11 | ![]() | Mihails Suslovs | Kolega/koleżanka | |
12 | ![]() | Konstantin Czernienko | Kolega/koleżanka | |
13 | ![]() | Boriss Pugo | Kolega/koleżanka | |
14 | ![]() | Aleksiej Kosygin | Kolega/koleżanka | |
15 | ![]() | Grigori Romanow | Kolega/koleżanka | |
16 | ![]() | Nikita Chruszczow | Kolega/koleżanka | |
17 | ![]() | Jegor Ligatschow | Kolega/koleżanka | |
18 | ![]() | Michaił Gorbaczow | Kolega/koleżanka | |
19 | ![]() | Ivan Konev | Kolega/koleżanka | |
20 | ![]() | Вадим Медведев | Kolega/koleżanka | |
21 | ![]() | Nikolai Tikhonov | Kolega/koleżanka | |
22 | ![]() | Nikołaj Ogarkow | Kolega/koleżanka | |
23 | ![]() | Евгений Тяжельников | Kolega/koleżanka | |
24 | ![]() | Jewgienij Primakow | Kolega/koleżanka | |
25 | ![]() | Aleksandr Jakowlew | Kolega/koleżanka | |
26 | ![]() | Сергей Лапин | Kolega/koleżanka | |
27 | ![]() | Владимир Долгих | Kolega/koleżanka | |
28 | ![]() | Aleksandr Sacharowski | Kolega/koleżanka | |
29 | ![]() | Степан Киселёв | Kolega/koleżanka | |
30 | ![]() | Jakow Riabow | Kolega/koleżanka | |
31 | ![]() | Filipp Bobkow | Kolega/koleżanka | |
32 | ![]() | Nikołaj Ryżkow | Kolega/koleżanka | |
33 | ![]() | Георгий Цинёв | Kolega/koleżanka | |
34 | ![]() | Иван Устинов | Kolega/koleżanka | |
35 | ![]() | Petras Griškevičius | Kolega/koleżanka | |
36 | ![]() | Fiodor Kułakow | Kolega/koleżanka | |
37 | ![]() | Ringaudas Bronislovas Songaila | Kolega/koleżanka | |
38 | ![]() | Włodzimierz Kriuczkow | Kolega/koleżanka | |
39 | ![]() | Walentin Falin | Kolega/koleżanka | |
40 | ![]() | Piotr Diemiczew | Kolega/koleżanka | |
41 | ![]() | Wiktor Griszyn | Kolega/koleżanka | |
42 | ![]() | Jimmy Carter | Znajomy | |
43 | ![]() | Wiktor Tichonow | Znajomy | |
44 | ![]() | Valentīns Zorins | Znajomy | |
45 | ![]() | Armand Hammer | Znajomy | |
46 | ![]() | Margot Honecker | Znajomy | |
47 | ![]() | Александр Рекунков | Znajomy | |
48 | ![]() | Robert Maxwell | Znajomy | |
49 | ![]() | Imre Nagy | Znajomy | |
50 | ![]() | Gustáv Husák | Znajomy | |
51 | ![]() | Samantha Smith | Znajomy | |
52 | ![]() | Hosni Mubarak | Znajomy | |
53 | ![]() | Фёдор Бурлацкий | Znajomy, Podwładny | |
54 | ![]() | Natalja Gundariewa | Znajomy | |
55 | ![]() | Николай Грибачев | Znajomy | |
56 | Salvador Allende | Znajomy | ||
57 | ![]() | Виктор Найдёнов | Znajomy | |
58 | ![]() | Светлана Щёлокова | Znajomy | |
59 | ![]() | Юрий Бондарев | Znajomy | |
60 | ![]() | Victor Louis | Znajomy, Podwładny, Żołnierz | |
61 | ![]() | Aleksiej Leonow | Znajomy | |
62 | ![]() | Valéry Giscard d'Estaing | Znajomy | |
63 | ![]() | Владимир Мусаэльян | Znajomy | |
64 | ![]() | Pēteris Valeskalns | Znajomy | |
65 | ![]() | Jewgienij Czazow | Znajomy | |
66 | ![]() | Wałentyna Szewczenko | Znajomy | |
67 | ![]() | Jacques Chirac | Znajomy | |
68 | ![]() | Нина Коровякова | Podwładny | |
69 | ![]() | Дмитрий Филиппов | Podwładny, Wyznawca tej samej idei | |
70 | ![]() | Anatolij Dobrynin | Podwładny | |
71 | ![]() | Георгий Пипия | Podwładny | |
72 | ![]() | Semjons Cviguns | Podwładny | |
73 | ![]() | Николай Месяцев | Podwładny | |
74 | ![]() | Dmitry Filippov | Podwładny, Wyznawca tej samej idei | |
75 | ![]() | Вячеслав Кеворков | Podwładny | |
76 | ![]() | Jurij Drozdow | Podwładny | |
77 | ![]() | Aleksander Bowin | Podwładny | |
78 | ![]() | Arnold Rüütel | Członkowie tej samej partii | |
79 | ![]() | Петр Машеров | Członkowie tej samej partii | |
80 | ![]() | Arvīds Pelše | Wyznawca tej samej idei | |
81 | ![]() | Wołodymyr Szczerbycki | Wyznawca tej samej idei | |
82 | ![]() | Wojciech Jaruzelski | Wyznawca tej samej idei | |
83 | ![]() | Roman Rudenko | Wyznawca tej samej idei | |
84 | ![]() | Erich Honecker | Wyznawca tej samej idei | |
85 | ![]() | Тодор Живков | Wyznawca tej samej idei | |
86 | ![]() | Gyula Horn | Wyznawca tej samej idei | |
87 | ![]() | Heydər Əliyev | Wyznawca tej samej idei | |
88 | ![]() | Boriss Burjacs | Oponent | |
89 | ![]() | Сергей Медунов | Oponent |
05.02.1901 | Feinkostladen Jelissejew (Moskau)
20.12.1917 | Powołano Cze-Ka
Czeka, CzK, WCzK (ros.: Всероссийская чрезвычайная комиссия по борьбе с контрреволюцией и саботажем при СНК РСФСР, ЧК, ВЧК) – akronim nazwy policji politycznej w Rosji Sowieckiej w latach 1917–1922. Początkowo nosiła pełną nazwę Wsierossijskaja czriezwyczajnaja komissija po bor'bie s kontrriewolucyjej i sabotażom (Wszechrosyjska Komisja Nadzwyczajna do Walki z Kontrrewolucją i Sabotażem), od sierpnia 1918 roku Wsierossijskaja czriezwyczajnaja komissija po bor'bie s kontrriewolucyjej, spiekulacyjej i priestupleniami po dołżnosti (Всероссийская чрезвычайная комиссия по борьбе с контрреволюцией, спекуляцией и преступлениям по должности; Wszechrosyjska Komisja Nadzwyczajna do Walki z Kontrrewolucją, Spekulacją i Nadużyciami Władzy), zwana potocznie Czeka, lub Czieriezwyczajka. Z owej nazwy wyszło potoczne określenie funkcjonariuszy, pracowników – czekiści (czekista); tak nazywani są po dzień dzisiejszy funkcjonariusze organów bezpieczeństwa państwowego i wywiadu KGB i FSB.
13.03.1954 | PSRS APP Dekrēts par PSRS Ministru padomei pakļautas Valsts Drošības Komitejas izveidošanu
PSRS Augstākās Padomes prezidija lēmums
14.02.1956 | XX съезд КПСС - осуждение культа личности Сталина
17.10.1961 | The 22nd Congress of the Communist Party of the Soviet Union
08.04.1966 | Leonīds Brežņevs tiek ievēlēts par PSKP ģenerālsekretāru
16.01.1969 | Student Jan Palach dokonał samospalenia w proteście przeciw wkroczeniu wojsk Układu Warszawskiego do Czechosłowacji. Zmarł 3 dni później w szpitalu
22.01.1969 | 22-letni dezerter Wiktor Iljin otworzył w Moskwie ogień z dwóch pistoletów w kierunku limuzyny z kosmonautami wspólnej misji Sojuz 4 i Sojuz 5, tuż przed uroczystością ich odznaczenia na Kremlu, w wyniku czego ciężko ranny został kierowca, który zmarł następnego dnia. Celem zamachu miał być Leonid Breżniew, którego limuzyna pojechała zmienioną trasą
13.03.1970 | Operācija "Arhīvs" - Andropova pavēle par Hitlera, Braunas un Gēbelsa mirstīgo atlieku iznīcināšanu
04.04.1970 | Pod Magdeburgiem funkcjonariusze KGB spalili szczątki Adolfa Hitlera i wrzucili je do rzeki Ehle
07.01.1974 | Меховое дело в СССР
29.07.1974 | PSRS VDK dibina speciālo uzdevumu vienību "Alfa"
06.10.1977 | Boję się
17.09.1978 | Četru ģenerālsekretāru tikšanās
27.12.1979 | Radzieckie oddziały specjalne opanowały pałac prezydencki w Kabulu (operacja "Sztorm-333")
Operacja "Sztorm-333" (ros. Шторм-333), znana również jako szturm na pałac Amina w Kabulu – operacja radzieckich grup specjalnych przeprowadzona 27 grudnia 1979 w Kabulu, której celem było odsunięcie od władzy prezydenta Afganistanu Hafizullaha Amina. Stanowiła preludium do radzieckiej interwencji w Afganistanie.