Andriej Sacharow
- Data urodzenia:
- 21.05.1921
- Data śmierci:
- 14.12.1989
- Długość życia:
- 68
- Days since birth:
- 37826
- Years since birth:
- 103
- Dni od śmierci:
- 12782
- Lata od śmierci:
- 34
- Inne nazwiska/pseudonimy:
- Andrei Sacharow, Andrei Sakharov, Андрей Сахаров, Andrejs Saharovs, Андре́й Дми́триевич Сахаров, Andrei Dmitrievich Sakharov, Andrei Dmitrijewitsch Sacharow
- Kategorie:
- członek akademii nauk, ofiara represji sowieckiego reżimu, profesor
- Cmentarz:
- Востряковское кладбище
Andriej Dmitrijewicz Sacharow (ros. Андрей Дмитриевич Сахаров, ur. 21 maja 1921 w Moskwie, zm. 14 grudnia 1989 w Moskwie) – radziecki fizyk jądrowy, twórca m.in. teorii indukowanej grawitacji, działacz polityczny, laureat Pokojowej Nagrody Nobla. Członek Rosyjskiej Akademii Nauk.
Rozpoczął studia w 1938 roku na Pedagogicznym Uniwersytecie Moskiewskim. Ukończył je w Aszchabadzie, ponieważ uczelnia moskiewska musiała zostać ewakuowana w trakcie inwazji niemieckiej. Następnie zaczął pracę laboratoryjną w Uljanowsku. Powrócił do Moskwy w 1945 roku, gdzie w 1947 roku uzyskał doktorat. Zajmował się m.in. promieniowaniem kosmicznym. W połowie 1948 roku trafił do zespołu Igora Kurczatowa, gdzie zaczął pracę w radzieckim programie jądrowym. Po śmierci Kurczatowa został szefem programu stając się współtwórcą radzieckiej bomby wodorowej. Widząc skutki dokonywanych prób odmówił dalszych badań stając się dysydentem. W 1964 roku podczas wyborów do Akademii Nauk zabrał głos atakując m.in. hołubionego przez władzę Trofima Łysenkę. Od tego czasu coraz częściej zabierał głos w sprawach społecznych i politycznych. W roku 1968 napisał długi esej Rozmyślania o postępie, pokojowym współistnieniu i wolności intelektualnej. Wydano go w nakładzie 18 mln egzemplarzy, najpierw jako samizdat, a następnie za granicą. To spowodowało ostrą reakcję władz. Został wyrzucony z pracy w ośrodku badań jądrowych i pozbawiony wszelkich tytułów. Mimo to cały czas aktywnie działał na rzecz rozbrojenia, ograniczenia potencjałów nuklearnych, demokracji i poszanowania praw człowieka. Krytykował ustrój sowiecki, określając go jako totalitarny i jego poczynania - m. in. Interwencję ZSRR w Afganistanie, określając ją jako agresję. Otrzymaną w 1975 roku Nagrodę Nobla przeznaczył na cele charytatywne[1].
24 sierpnia 1974 powiedział:
Przewiduję powstanie uniwersalnego systemu informacji, który umożliwi każdemu dostęp w każdym momencie do zawartości każdej książki, magazynu lub jakiegokolwiek faktu. System ten będzie miał osobne mikrokomputery jako terminale, główne punkty kontrolne przepływu informacji, i kanały komunikacyjne na tysiące różnych sposobów od satelitów przez kable aż po linie laserowe. Nawet częściowa realizacja tego systemu częściowo będzie oddziaływała na każdego człowieka, na jego rozrywkę oraz jego intelektualny i emocjonalny rozwój. Ale prawdziwie historyczną rolą tego systemu będzie złamanie granic w wymianie informacji między krajami i ludźmi.
Został odznaczony m.in. trzykrotnie Medalem „Sierp i Młot” Bohatera Pracy Socjalistycznej (12 sierpnia 1953, 20 czerwca 1956, 7 marca 1962) oraz Orderem Lenina. Był laureatem Nagrody Stalinowskiej (1953) i Nagrody Leninowskiej (1956).
Był żonaty z Jeleną Bonner.
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Związki
29.08.1949 | ZSRR przeprowadził na poligonie w Semipałatyńsku pierwszą udaną próbę bomby atomowej (RDS-1).
RDS-1 - pierwszy radziecki ładunek jądrowy. Próbna eksplozja tego ładunku miała miejsce 29 sierpnia 1949 roku, co było pierwszą radziecką eksplozją jądrową. Konstrukcja RDS-1 była wierną kopią amerykańskiej konstrukcji ładunku o kryptonimie Gadget, który eksplodował 16 lipca 1945 roku, użytego następnie w bombie Fat Man, zrzuconej na Nagasaki.
29.09.1957 | Kyshtym (Mayak) disaster
30.10.1961 | Tested the Soviet "Tsar Bomba"
30.10.1961 | Na radzieckim archipelagu Nowa Ziemia zdetonowano najpotężniejszą dotychczas bombę termojądrową, tzw. Car Bombę
Car bomba (ros. Царь-бомба, ozn. AN602 lub RDS-220) – największa dotąd zdetonowana lotnicza bomba jądrowa (dokładniej – termojądrowa, czyli wodorowa). Jej moc według źródeł amerykańskich wynosiła około 58 megaton, według źródeł rosyjskich dostępnych po 1992 roku moc wynosiła 50 megaton. Była to trójstopniowa bomba termojądrowa zbudowana i zdetonowana przez Związek Radziecki. Detonacja miała miejsce 30 października 1961 roku w archipelagu Nowej Ziemi (73°51'N 54°30'E) położonej na Morzu Arktycznym. Nosicielem 27-tonowej bomby był specjalnie do tego celu przystosowany samolot Tupolew Tu-95W.