Olga Konstantinowna Romanowa (ur. 3 września 1851 w Pawłowsku, zm. 18 czerwca 1926 w Rzymie) – wielka księżna Rosji, królowa Grecji.

Olga Romanowa była córką wielkiego księcia Konstantego Mikołajewicza Romanowa, brata cara Aleksandra II, oraz Aleksandry Józefównej, córki księcia Saksonii-Altenburg, Józefa Wettyna.

Życie w Grecji

27 października 1867 roku wyszła za mąż za króla Grecji Jerzego I. Olga, przybywając do Grecji, miała tylko piętnaście lat. Do swojego nowego kraju przyjechała z wyprawą ślubną i ukrytą w niej kolekcją lalek. Wydawała się Grekom nazbyt rosyjska, szybko jednak zjednała ich sympatię łagodnością i poświęceniem, z jakim zajmowała się chorymi w założonym przez siebie szpitalu. Para królewska miała ośmioro dzieci:

1. Konstantyn (1868–1923), król Grecji;
2. Jerzy (1869–1957);
3. Aleksandra (1870–1891);
4. Mikołaj (1872–1938);
5. Maria (1876–1940);
6. Olga (1881–1881);
7. Andrzej (1882–1944) ojciec Filipa Mountbattena (męża królowej Wielkiej Brytanii Elżbiety II);
8. Krzysztof (1888–1940).

Królowa-wdowa

Mąż Olgi, Jerzy I, został zamordowany 18 marca 1913 roku przez niezrównoważonego greckiego nauczyciela. Królowa Olga bardzo mocno przeżyła upadek dynastii Romanowów, tym bardziej że jej:

1. najstarsza córka, Maria, wyszła za mąż za księcia Jerzego, rozstrzelanego w 1919,
2. druga córka, Aleksandra, była żoną wielkiego księcia Pawła,
3. syn Mikołaj poślubił Elenę, córkę wielkiego księcia Włodzimierza Aleksandrowicza.

I wojna światowa

W chwili wybuchu wojny Olga Konstantinowna przebywała w Rosji, która wraz ze swoimi aliantami wystąpiła przeciwko Niemcom, Austro-Węgrom i ich sprzymierzeńcom. Królowa postanowiła pozostać w kraju swego urodzenia, aby wesprzeć go zakładając szpital dla rannych wraz z wielką księżną Elżbietą.

Wraz z pogłębianiem się kryzysu wojennego w Rosji królowa Olga próbowała bezskutecznie uświadomić carycy Aleksandrze zagrożenie związane z możliwą rewolucją. Po zabójstwie faworyta carycy Rasputina, królowa naraziła się jej wstawiając się za wielkim księciem Dymitrem, który został zesłany za współudział w zabójstwie mnicha.

Olga sprzeciwiała się swojemu synowi Konstantynowi I, który był zdecydowany zachować neutralność Grecji. Choć jego matka pochodziła z Rosji, był związany także z Niemcami, gdyż jego żona Zofia Pruska była siostrą cesarza Wilhelma II.

Po upadku caratu Olga pozostała w Rosji, gdzie jej sytuacja materialna była bardzo trudna. Po wybuchu rewolucji bolszewickiej zdała sobie sprawę z konieczności opuszczenia kraju, jednak rewolucjoniści odmówili jej pozwolenia na wyjazd, a kłopoty wewnętrzne Grecji uniemożliwiły interwencje w jej sprawie. Po apelach o pomoc, otrzymała paszport w ambasadzie duńskiej. Na jesień 1918 r. wyjechała do Niemiec, dołączając do najstarszego syna i jego rodziny w Szwajcarii na początku 1919 r.

Królowa Olga zmarła w Rzymie w 1926 r. i do 1936 r. była pochowana w cerkwi prawosławnej we Florencji. Po restytucji monarchii w Grecji (1935) jej ciało złożono w mauzoleum greckiej rodziny królewskiej w majątku Tatoi koło Aten.