Nadieżda Andrejewna Durowa (ros. Надежда Андреевна Дурова, ur. 17 września 1783 w Jełabudze, zm. 2 kwietnia 1866 tamże) − rosyjska oficer, pierwsza w tej roli kobieta w Rosji, pisarka

Durowa urodziła się w 1783 roku. W 1812 roku zaciągnęła się do rosyjskiej armii jako Aleksander Sokołow, by walczyć przeciw francuskiej inwazji. Służbę pełniła do 1816 roku, gdy opuściła ją w randze rotmistrza. Jej postać stała się słynna w całej Rosji, a odwaga została przez cesarza Aleksandra I nagrodzona Krzyżem św. Jerzego.

W 1836 roku opublikowała swoje wspomnienia Kawalerzysta-dziewica, do stworzenia których zachęcił ją poeta Aleksander Puszkin. Napisała także kilka powieści, m.in. postulujących równouprawnienie kobiet.