Jun'yō Maru został zbudowany w stoczni Robert Duncan Co. w Glasgow w 1913 r. Japończycy przystosowali go do pełnienia funkcji jednostki więziennej. W tym celu wstawione zostały dodatkowe pokłady, zbudowane głównie z bambusów. Z tego samego materiału wydzielone zostały klatki dla jeńców.

W chwili ataku Brytyjczyków (18 września 1944) na "Jun'yō Maru" przebywało 1377 Holendrów, 64 Brytyjczyków i Australijczyków oraz 8 Amerykanów. Oprócz tego na statku znajdowało się 4200 Jawajczyków, którzy byli robotnikami przymusowymi, transportowanymi na miejsce budowy linii kolejowej pomiędzy Pakan Baru i Mauro na Sumatrze. Wraz z "Jun'yō Maru" utonęło 5620 ludzi - była to największa tego typu katastrofa morska w tym czasie. Ocalały jedynie 723 osoby. Większość z nich została skierowana do pracy przymusowej, gdzie niewielu dane było doczekać końca wojny ze względu na mordercze warunki pracy.