W 1910r. ukończył gimnazium, w 1916r. uzyskał dyplom lekarza na Uniwersytecie św. Włodzimierza w Kijowie. w sierpniu 1916r. został powołany do armii rosyjskiej gdzie od 1918r. pełnił funkcje lekarza wojskowego na Oddziale Epidemicznym Szitala Związku Ziemstw w Białyniczach. W styczniu 1919r. wraca do Polski, jako ochotnik wstąpił do wojska. W 1924r. podjął pracę jako asystent w Klinice Otolaryngologii Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie. Rok później uzyskał tytuł doktora nauk medycznych. W 1930r. obronił habilitację a w 1936r. został mianowany profesorem nadzwyczajnyn i powołany na stanowisko Kierownika Katedry i Kliniki Otolaryngologii na Wydziale Lekarskim Uniwersyteru im. Stefana Batorego w Wilnie. Opublikował 83 prace naukowe, 3 monografie i podręcznik z dla studentów medycyny z otolaryngologii.