Iwan Majski, ros. Иван Михайлович Майский, właściwe nazwisko Jan Lachowiecki (ur. 7 stycznia 1884 r. w Kiriłłowie, zm. 3 września 1975 r. w Moskwie) – sowiecki dyplomata i historyk.

Urodzony w rodzinie polskiego lekarza. W 1903 wstąpił do SdPRR do frakcji mienszewików, w 1908 opuścił Rosję i osiedlił się w Europie Zachodniej, skąd wrócił około 1918. W 1921 przeszedł do bolszewików. Od 1929 w dyplomacji sowieckiej, początkowo w Finlandii, potem w Japonii, a w latach 1932-43 był ambasadorem w Wielkiej Brytanii. W tym charakterze podpisał w imieniu ZSRR w lipcu 1941 roku tzw. Układ Sikorski-Majski o wznowieniu polsko-sowieckich stosunków dyplomatycznych. Układ oznaczał nawiązanie stosunków dyplomatycznych między emigracyjnym rządem polskim w Londynie a Związkiem Radzieckim. Postanowiono o utworzeniu armii polskiej na terenie ZSRR, amnestii dla jeńców polskich w ZSRR.

Od 1943 do 1946 wiceminister spraw zagranicznych ZSRR. W 1946 wybrany na członka Akademii Nauk ZSRR. Aresztowany w 1953 i skazany na sześć lat więzienia za szpiegostwo. W 1956 zwolniony, a w 1960 rehabilitowany.