Élisabeth Vigée Lebrun

- Data urodzenia:
- 16.04.1755
- Data śmierci:
- 30.03.1842
- Długość życia:
- 86
- Days since birth:
- 98576
- Years since birth:
- 269
- Dni od śmierci:
- 66816
- Lata od śmierci:
- 182
- Inne imiona lub nazwisko panieńskie:
- Élisabeth Louise Vigée
- Inne nazwiska/pseudonimy:
- Élisabeth Vigée Lebrun, Мари Элизабет Луиза Виже Лебрен, Élisabeth-Louise Vigée-Le Brun, Мари Элизабет Луиза Виже, Marie Louise Élisabeth Vigée-Lebrun, Louise Élisabeth Vigée Le Brun, Marie Élisabet
- Cmentarz:
- Określ cmentarz
Élisabeth-Louise Vigée Le Brun (ur. 16 kwietnia 1755 w Paryżu, zm. 30 marca 1842 w Louveciennes) – malarka francuska, najsłynniejsza malarka XVIII wieku. Była portrecistką królowej Francji Marii Antoniny.
Urodziła się w Paryżu, była córką malarza i to on był właśnie jej pierwszym nauczycielem. Później uczyła się od Gabriela François Doyena, Jeana-Baptiste'a Greuzego, Josepha Verneta i innych mistrzów XVIII-wiecznych. Swoje pierwsze profesjonalne portrety namalowała, kiedy była nastolatką. 25 października 1774 została członkinią Académie de Saint Luc.
W 1776 wyszła za mąż za Jean-Baptiste'a-Pierre'a Le Bruna, malarza i handlarza obrazami. Została portrecistką arystokracji i z dnia na dzień stawała się coraz bardziej sławna. W końcu została zaproszona pałacu w Wersalu, żeby namalować portret samej Marii Antoniny. Królowa była tak zachwycona jej dziełem, że przez następne kilka lat Élisabeth Vigée-Lebrun namalowała jeszcze kilka innych portretów królowej, jej dzieci, innych członków rodziny królewskiej i domowników pałacu wersalskiego.
12 lutego 1780 urodziła córkę – Jeanne-Julie-Louise. W 1781 razem z mężem pojechała do Flandrii i Holandii. Tam obrazy flandryjskich mistrzów zainspirowały ją do spróbowania nowej techniki malarskiej. Namalowała tam portrety kilku arystokratów, w tym portret księcia Nassau – Wilhelma Holenderskiego.
31 maja 1783 została członkinią francuskiej Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby. Podczas rewolucji francuskiej uciekła z Francji i podróżowała m.in. po Włoszech, Austrii i Rosji. Podczas rządów cesarza Napoleona Bonaparte ponownie wróciła do Francji, potem znowu wyjechała i odwiedziła Wielką Brytanię. Tam namalowała znowu kilka portretów arystokracji m.in. portret lorda Byrona. W 1807 pojechała do Szwajcarii i tam została honorową członkinią Société pour l'Avancement des Beaux-Arts w Genewie.
Niektóre prace
- Autoportret w słomkowym kapeluszu (1783)
- Maria Antonina z dziećmi (1787)
- Portrety osobistości polskich, np. króla Stanisława Augusta Poniatowskiego


Autoportret (1782)


Autoportret z córką (1789)


Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Nie występują żadne powiązania
Nie określono wydarzenia