Ruska Ludowa Republika Łemków została zlikwidowana przez wojsko polskie.
Istnienie republiki proklamowano 5 grudnia 1918 we Florynce. Władze republiki były nastawione prorosyjsko. Odmawiano podpisania unii z Zachodnioukraińską Republiką Ludową. Na konferencji paryskiej delegacja łemkowska (ks. Mychajło Jurczakewycz, dr Aleksander Cichański oraz dr Jarosław Kaczmarczyk) domagała się przyłączenia republiki do Czechosłowacji na zasadzie autonomii.
W skład Republiki weszły: Ruska Rada w Gładyszowie, Powiatowa Ruska Rada (powołana w Śnietnicy dla powiatu grybowskiego), Ruska Rada w Krynicy (dla powiatów nowosądeckiego i nowotarskiego), Powiatowa Ruska Rada w Sanoku.
Powołano Radę Zwierzchnią Łemkowskiej Rusi (Naczelną Radę Łemkowszczyzny), której przewodniczącym został ks. Mychajło Jurczakewycz, a sekretarzem dr Dmytro Sobyn z Bartnego.
12 marca 1920 we Florynce powstał Komitet Wykonawczy (pełnił rolę rządu), którego przewodniczącym został dr Jarosław Kaczmarczyk. Ministrem rolnictwa został Mykoła Gromosiak, Łemko z Krynicy Wsi, a ministrem spraw wewnętrznych o. Dmytro Chylak (1866-1955), proboszcz z Izb. W jego skład wchodził także ks. Wasyl Kuryłło z Florynki.
Republika została zlikwidowana przez wojska polskie, co potwierdził w 1921 traktat ryski. Jarosław Kaczmarczyk, Dymitrij Chylak i Mikołaj Gromasiak zostali aresztowani, a następnie byli sądzeni w 1921 roku przez polski sąd (jako obywatele polscy) pod zarzutem zdrady stanu, który uwolnił ich od zarzutów i uniewinnił.
Brak powiązanych wydarzeń
Źródła: wikipedia.org
Brak miejsc przypisany
Żadne osoby przypisane