Jednak zgodnie z konstytucją Egiptu w wypadku opróżnienia urzędu prezydenckiego władzę do czasu wyboru nowego prezydenta winien pełnić przewodniczący Zgromadzenia Ludowego. Po ogłoszeniu informacji o ustąpieniu prezydenta Husniego Mubaraka mieszkańcy Egiptu masowo wyszli na ulice największych Egipskich miast: Kairu, Aleksandrii, Suezut. Ludzie gratulowali sobie nawzajem, szczęśliwi z powodu zwycięstwa rewolucji. Nieformalny lider opozycji Mohammed ElBaradei przyznał, iż to najlepszy dzień w jego życiu.

Następne dni

Po ogłoszeniu informacji o ustąpieniu prezydenta Husniego Mubaraka, mieszkańcy Egiptu masowo wyszli 12 lutego na ulice największych egipskich miast: Kairu, Aleksandrii, Suezu. Ludzie gratulowali sobie nawzajem, szczęśliwi z powodu zwycięstwa rewolucji. Żołnierze, którzy otaczali plac kordonem, zaczęli sprzątać barykady i barierki ochronne. Uprzątnięto druty kolczaste oraz czołgi, które blokowały wjazd na plac oraz wraki samochodów, które zostały spalone podczas walk.

13 lutego Najwyższa Rada Wojskowa pomimo braku umocowania prawnego zdecydowała o rozwiązaniu parlamentu, zawieszeniu obowiązującej konstytucji i powołaniu komitetu, który opracuje nową ustawę zasadniczą. Obowiązująca konstytucja Egiptu przewiduje że w wypadku opróżnienia urzędu prezydenckiego wybory powszechne winny odbyć się w ciągu 90 dni.

14 lutego Najwyższa Rada Wojskowa zapowiedziała, że referendum konstytucyjne odbędzie się w ciągu dwóch miesięcy, a proponowane poprawki do konstytucji będą przygotowane w ciągu 10 dni. W rozmowach z brytyjskim ministrem spraw zagranicznych Williamem Hague premier Egiptu zapewnił, że w następnym tygodniu rząd zostanie zrekonstruowany i poszerzony o przedstawicieli opozycji.

Husni Mubarak trafił do szpitala i zapadł w śpiączkę. Wcześniej przebywał w swej rezydencji w Szarm el-Szejk.

16 lutego Egipskie Ministerstwo Zdrowia podało, że podczas rewolucji, życie straciło 365 osób, a 5500 zostało rannych.

Dziesiątki tysięcy Egipcjan zgromadziły się na placu Tahrir, wzywając armię do odwołania stanu wyjątkowego, zwolnienia więźniów politycznych i odsunięcia współpracowników Mubaraka od władzy.

25 lutego kilkadziesiąt tysięcy osób demonstrowało na stołecznym placu Midian Tahrir, wzywając władze armii, do odwołania stanu wyjątkowego, osunięcia od władzy starego rządu i zwolnienia więźniów politycznych. Wojsko stłumiło demonstrację kilka minut po północy 26 lutego. Przeciwko protestującym użyto pałek, paralizatorów, oddano strzały ostrzegawcze w powietrze.

26 lutego powołana przez Najwyższą Radę Wojskową komisja konstytucyjna zaproponowała pierwsze propozycje zmian w konstytucji Egiptu, m.in. ograniczenie sprawowania urzędu prezydenta państwa do dwóch czteroletnich kadencji, liberalizację wymagań dla kandydatów (poparcie 30 parlamentarzystów albo 30 tysięcy wyborów w połowie gubernatorstw albo nominację przez partię mającą przedstawiciela w parlamencie). Prezydent musiałby też wyznaczyć zastępcę w ciągu 60 dni od zaprzysiężenia. Proponowane zmiany w konstytucji Egiptu będą przedmiotem referendum, które ma się odbyć w ciągu dwóch miesięcy od obalenia Mubaraka.

28 lutego Prokuratura w Egipcie wydała zakaz wyjazdu z Egiptu obalonemu prezydentowi. Husni Mubarak nie może opuścić Egiptu na czas toczącego się przeciwko niemu śledztwa. Prokuratura zamroziła ponadto środki finansowe Mubaraka w Egipcie.

3 marca Rada Najwyższa Sił Zbrojnych zdecydowała się przyjąć rezygnację premiera Ahmeda Szafika, którego dymisji domagała się opozycja i powierzyć funkcję premiera dotychczasowemu ministrowi transportu, Essamowi Szarafowi. 6 marca poinformowano o kandydaturach do niektórych resortów w ramach usuwania z władz ludzi powiązanych blisko ze środowiskiem obalonego prezydenta Mubaraka. Na stanowisko szefa MSZ wyznaczono Nabila al-Arabiego, byłego sędziego Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości i ambasadora przy ONZ. Na ministra spraw wewnętrznych wskazano generała Mansura al-Essawiego.

19 marca odbyło się referendum konstytucyjne ws. zmian w ustawie zasadniczej zaproponowanych przez komisję powołaną przez rządzącą juntę wojskową. Następnego dnia komisja wyborcza poinformowała, że 77% głosujących poparło zmiany w konstytucji przy frekwencji 41%. Wybory parlamentarne zaplanowano na wrzesień.

23 marca komisja ds. zbadania aktów przemocy podczas demonstracji z lutego 2011 roku postawiła prezydentowi Mubarakowi oraz ministrowi spraw wewnętrznych Habibowi al-Adli zarzuty umyślnego zabójstwa manifestantów i przekazała swoje zarzuty prokuraturze. Według niej Mubarak, jako szef rządu, był odpowiedzialny za śmierć protestujących.

3 kwietnia Husni Mubarak opuścił rezydencję w Szarm el-Szejk i odleciał do Niemiec.