Trzęsienie ziemi

W poniedziałek 28 grudnia 1908 roku ziemia zadrżała o 5.20.27. Magnituda trwających 37 sekund wstrząsów osiągnęła (jak później określono) ok. 7,5. Ponieważ epicentrum znajdowało się w Cieśninie Mesyńskiej – oddzielającej Sycylię od Kalabrii – powstała fala tsunami liczyła 12 metrów. Port messyński całkowicie przestał istnieć, większa część miasta zamieniła się w wielkie gruzowisko. Wybuchły liczne pożary, miały miejsce eksplozje. Płomienie podsycała dodatkowo wielka nawałnica, jaka rozpętała się rankiem. W ciągu pierwszych godzin w mieście działy się dantejskie sceny: z rozbitych więzień uciekli skazańcy, rozpoczęły się brutalne gwałty, napady, rabunki, ludzie wpadli w panikę.

Pomoc ofiarom trzęsienia ziemi niosły m. in. załogi okrętów Wielkiej Białej Floty i rosyjskiego pancernika "Sława".

Liczba ofiar i pokłosie

Śmierć poniosły w samej Mesynie 83 tysiące ludzi – 55% mieszkańców. W Reggio było to 20 tysięcy, a w Palmi – 1000. Liczne wioski i miasteczka zniknęły, gdy uderzyły fale tsunami. Po katastrofie zorganizowano wielką światową pomoc, w którą włączyła się m.in. Rosja, USA, Japonia, Chiny, Francja i inne kraje. Zbierano datki. Ówczesny król Włoch odwiedził z żoną dotknięte regiony kraju, które przez kilka pierwszych dni zostały niemalże odcięte od świata. Ówczesny papież przyjął wielu rannych i bezdomnych do watykańskiego szpitala. Setki ludzi emigrowało do Ameryki. Przez wiele lat (odbudowa trwała do 1920 r.) miasto było zupełnie opuszczone, a handel stał pod wielkim znakiem zapytania.