Lot

Samolot Airbus A320-214 (nr rejestracji N106US) linii lotniczych US Airways, wystartował z drogi startowej na kierunku 4 portu lotniczego Nowy Jork-LaGuardia do lotu rejsowego nr 1549 do przesiadkowego Charlotte kontynuując docelowo lot do Seattle.

Samolot wystartował o 15:26 EST (20:26 UTC) ze 150 pasażerami na pokładzie i 5 członkami załogi.

Kapitanem i pilotem sterującym był Chesley Sullenberger, dawniej pilot wojskowy, absolwent United States Air Force Academy i pilot myśliwski. W latach 1973-1980 latał na samolotach typu F-4 Phantom dla U.S. Air Force, a następnie pilotował dla US Airways. Pierwszym oficerem (współpilotem) był Jeff Skiles, lat 49, także pilot o dużym doświadczeniu dla linii US Airways: w sumie ponad 23 lata pilotowania.

Rzecznik Federalnego Urzędu Lotnictwa Cywilnego (FAA), Laura Brown, poinformowała, że w wyniku dochodzenia wstępnego stwierdzono, że samolot uległ kolizji w powietrzu z ptactwem wodnym zamieszkującym rezerwaty ulokowane w otoczce portu LaGuardia. Port zbudowany jest na osuszonym terenie bagiennym i zatokowo-jeziorno-rzecznym, a jego stosunkowo krótkie dwa pasy startowe wchodzą w taflę wody. Nieoficjalny zapis radarowy lotu wskazuje, że samolot osiągnął maksymalną wysokość 3200 stóp (czyli 975 m), a następnie rozpoczął kontrolowany lot szybowcowy, połączony z nieuchronnym opadaniem. Pracownik policji stanowej New Jersey przekazał mediom informację, że pilot potwierdził radiowo wieży kontroli lotów zderzenie z ptactwem, określając sytuację jako ekstremalnie niebezpieczną. W późniejszych wypowiedziach pasażerowie wspominali, że w kabinie przed wodowaniem był wyczuwalny zapach paliwa lotniczego.

Lądowanie

Pilotom przekazano drogą radiową instrukcję lądowania na lotnisku Teterboro, używanym przez ruch lotnictwa ogólnego, zlokalizowanym w hrabstwie Bergen w graniczącym z miastem Nowego Jorku stanie New Jersey. Piloci uznali, że są na zbyt małej wysokości, aby doszybować do jakiegokolwiek portu lotniczego, w tym drogi startowej na Teterboro. Zdecydowali się na zakończenie lotu kontrolowanym lotem szybowcowym z lądowaniem awaryjnym na szerokiej tafli rzeki Hudson, na odcinku, na którym nie ma mostu. Ostatnie słowa wypowiedziane w powietrzu przez kapitana zaadresowane były do pasażerów: "Brace for impact." ("[proszę] skulić się [w pozycji ochronnej] przed zderzeniem").

Samolot zatoczył łuk w lewo i podszedł do awaryjnego lądowania wzdłuż koryta rzeki, przelatując kolejno nad rzeką, następnie Manhattanem, po czym dopasował się do kierunku biegu rzeki Hudson, stopniowo wytracając prędkość i wysokość. Punkt styczności z taflą wody nastąpił na wysokości ulicy poprzecznej (biegnącej na osi wschód-zachód) 48th Street na Manhattanie, mniej niż 1600 m od Times Square i wypełnionych ulic jednej z głównych nowojorskich dzielnic finansowo-rozrywkowych, Midtown Manhattan, oraz w promieniu około 920 m (3000 stóp) od trzech rzecznych terminali promowych.

Promy i holowniki obecne na rzece Hudson niezwłocznie rozpoczęły akcję ratowniczą (bez odgórnej koordynacji). Cześć pasażerów samolotu stała na skrzydłach unoszącego się na powierzchni rzeki samolotu, a inni skorzystali z pneumatycznych tratw ratunkowych, w które wyposażone są amerykańskie samoloty pasażerskie zgodnie z wymogami krajowego prawa lotniczego. W ciągu kilku minut helikoptery policyjne, straż pożarna miasta Nowy Jork, w tym okręt gaśniczy nowojorskiej straży pożarnej, "John D. McKean", przybyły na miejsce. Wszyscy pasażerowie i członkowie załogi wyszli z wypadku bez zagrażających życiu obrażeń, jedna osoba (stewardessa) doznała złamania obu nóg, a kilkadziesiąt uległo hipotermii na skutek niskiej temperatuty otoczenia.

Ze względu na wyziębienie kilka osób zostało hospitalizowanych w szpitalu Saint Vincent's Catholic Medical Center w środkowomanhattańskiej dzielnicy Greenwich Village, który został wyznaczony jako główny przyjmujący poszkodowanych (szpitalem pomocniczym miał być St. Luke's-Roosevelt Hospital Center). Roosevelt Hospital zaopiekował się dziesięciorgiem poszkodowanych w wypadku.

Po wypadku

Po zakończeniu operacji ratunkowych, samolot, który przez cały czas akcji ratowniczej utrzymał się na powierzchni rzeki, został odholowany do jej brzegu i zakotwiczony przy nabrzeżu portowym opodal centrum finansowego (okolice dawnego World Trade Center) w dzielnicy Lower Manhattan, mniej więcej cztery mile w dół rzeki od punktu "wodowania", inaczej prąd rzeczny wyniósłby go na morze.

O 16:55 czasu lokalnego (21:55 UTC) zakończyła się akcja ratunkowa, tzn. zespoły ratowników zaczęły wycofywać się z akcji. O 17:07 EST (22:07 UTC), Doug Parker, dyrektor linii lotniczej US Airways, przemówił oficjalnie na konferencji prasowej w Tempe (w obszarze metropolitalnym miasta Phoenix) w stanie Arizona, gdzie US Airways ma swoją siedzibę, podczas której potwierdził, że katastrofa ta nosi znamiona wypadku kolizyjnego.

National Transportation Safety Board (NTSB) wysłało tzw. Go Team do Nowego Jorku, z ekspertem Robertem Benzonem na czele.

W niedzielę 18 stycznia rano zakończono operację podnoszenia wraku z wody przy pomocy dźwigu i osadzania go na barce. Wydobyte czarne skrzynki wysłano w celu analizy ich zawartości do Waszyngtonu.