Pod koniec roku 1455 ludność chłopska ze wschodnich Mazur powstała przeciwko uciskowi fiskalnemu Zakonu oraz gwałtom i grabieżom rycerstwa. Oblegana w zamku ryńskim załoga zakonna była zagrożona wymordowaniem lub śmiercią głodową. Zamek został zdobyty przez chłopów. Większość pojmanych obrońców (w tym kilku braci zakonnych), chłopi potopili w pobliskim jeziorze Ołów.

W okolice zamku w Rynie zostały wysłane oddziały krzyżackie z Olsztyna i Barczewa, które krwawo rozprawiły się z buntownikami, bezlitośnie zabijając źle wyszkolonych i niekarnych chłopów przywracając tym samym własne panowanie nad tym rejonem. Zginęło ok. 500 chłopów a 19 dostało się do niewoli.