Wiele organizacji i osób uważa tę liczbę za znacznie zaniżoną, doszukując się w tym manipulacji ze strony rządu w celu obniżenia skali tragedii w oczach egipskiego społeczeństwa. Sugeruje się, że w każdym z wagonów mogło być nawet dwa razy więcej osób, niż przewidywała ładowność (300 pasażerów na wagon zamiast 150). Faktyczna liczba ofiar może więc wynosić nawet ok. 2000. Większość organizacji sugeruje liczbę minimum trzy razy większą, niż oficjalne rządowe stanowisko, czyli ponad 1000. Niemalże całkowite spalenie się wagonów uniemożliwiło faktyczną ocenę liczby ofiar.

Zanim maszynista zorientował się, co się stało i zatrzymał pociąg, skład przejechał jeszcze od 2 do 8 kilometrów (według różnych źródeł). Niektóre źródła mówią, że pociąg podróżował nawet jeszcze dwie godziny od wybuchu pożaru do zatrzymania składu. Przerażeni pasażerowie wyskakiwali przez okna. Nie jest jasne, dlaczego żaden z pasażerów, którzy zauważyli pożar, nie użył hamulca awaryjnego, by natychmiast zatrzymać pociąg.

Wedle oficjalnych źródeł przyczyną pożaru była eksplozja butli gazowej w jednej z kuchenek używanych przez pasażerów podczas podróży (w piątym wagonie składu). Wybuch spowodował powstanie pożaru, który błyskawicznie przeniósł się na inne wagony podsycany pędem powietrza wynikającym z dużej szybkości pociągu.