Cmentarz parafialny na Woli założono na tzw. "księżej wólce" w 1854 i od początku przeznaczony był dla okolicznej, zazwyczaj ubogiej ludności. Konieczność założenia nowego cmentarza powstała w związku z zaanektowaniem kościoła Św. Wawrzyńca na cerkiew prawosławną i urządzenie w jego otoczeniu cmentarza prawosławnego.

Cmentarz wielokrotnie był powiększany: w 1874, następnie w 1882 (o 3,36 ha) oraz w 1899 (o 2,61 ha). W 1918 z inicjatywy Towarzystwa Przyjaciół Woli na cmentarzu powstał pomnik upamiętniających poległych I wojnie światowej. W latach 1925-1937 jego powierzchnia wynosiła 9,1 ha. Spoczywają tu też Obrońcy Warszawy z 1939 roku oraz zwykli mieszkańcy miasta zamordowani przez Niemców na początku powstania warszawskiego w sierpniu 1944 roku (około 50 tys. osób). Znajdują się tu również groby powstańców i żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego poległych przy wyzwalaniu Warszawy. Powierzchnia cmentarza wynosi obecnie 12 ha. Pomnik poległych w I wojnie światowej był poddawany renowacji w 1969

Na cmentarzu stoi kościół pod wezwaniem św. Grzegorza Wielkiego, zbudowany w latach 1962-1963. Obok niego znajduje się Cmentarz Powstańców Warszawy.