Zygmunt Kukla (ur. 21 stycznia 1948 w Nysie, zm. 18 maja 2016 w Mielcu) – polski piłkarz, bramkarz reprezentacji Polski na mundialu w Argentynie (po 90 min w meczach z Peru i Brazylią).

Ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową przy WSK Mielec. Z zawodu jest ślusarzem, blacharzem. Rozpoczął edukację w technikum, ale szkoły nie ukończył. Piłkarzem został w 1960, od 1964 był zawodnikiem juniorskiej jedenastki Stali Mielec, zdobył z nią tytuł wicemistrza Polski. Od roku 1966 grał w I drużynie Stali Mielec, z którą zdobył dwukrotnie Mistrzostwo Polski w sezonach 1972/1973 oraz 1975/1976, ponadto grał w ćwierćfinałach Pucharu UEFA i Pucharze Europy Mistrzów Krajowych. W roku 1976, gdy selekcjonerem polskiej reprezentacji został Jacek Gmoch został powołany do reprezentacji narodowej. W sierpniu 1981 roku wyjechał do Grecji. Grał w Apollonie Ateny. Rozegrał tam 65 spotkań. Do kraju miał wrócić w grudniu tego samego roku, ale z powodu wprowadzenia stanu wojennego pozostał w Grecji. W greckim klubie grał przez dwa sezony.

Życie po zakończonej karierze sportowej

Po powrocie do Polski w 1983 roku - a miał wtedy 35 lat - nie powrócił do kariery sportowej. Odrzucił propozycję pracy na stanowisku selekcjonera Stali i zatrudnił się jako robotnik fabryczny w WSK Mielec. W 1986 uległ ciężkiemu wypadkowi przy pracy. Wózek jezdniowy zmiażdżył mu nogę i groziła mu amputacja. Niecałe dwa lata spędził w szpitalach, ale nogi nie odcięto. Po wypadku dostał rentę. Gdy skończył 50 lat okazało się, że ma raka gardła. Po operacji i serii naświetlań rak został usunięty i od tego czasu nie rozwijał się.

Życie prywatne

Miał dwoje dzieci: Syna Krzysztofa w Krakowie i córkę Justynę w Stanach Zjednoczonych oraz czworo wnucząt: Ziemowita, Anastazję, Natalię i Szymona. Mieszkał w 3-pokojowym mieszkaniu w bloku na osiedlu w Mielcu.