Zdzisław Mrożewski
Zdzisław Mrożewski
- Data urodzenia:
- 21.05.1909
- Data śmierci:
- 05.07.2002
- Długość życia:
- 93
- Days since birth:
- 41986
- Years since birth:
- 114
- Dni od śmierci:
- 7973
- Lata od śmierci:
- 21
- Kategorie:
- aktor, pedagog, nauczyciel
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Włocławek - Cmentarz Komunalny (Chopina)
Zdzisław Mrożewski (ur. 21 maja 1909 we Włocławku, zm. 5 lipca 2002 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy.
W filmie debiutował przed II wojną światową. Najbardziej znany z roli prezydenta Gabriela Narutowicza w filmie Jerzego Kawalerowicza Śmierć prezydenta. Jako aktor teatralny występował w Starym Teatrze i Teatrze Słowackiego w Krakowie oraz w Teatrze Polskim, Teatrze Narodowym i Teatrze Współczesnym w Warszawie, a także w Teatrze Nowym w Łodzi. Wykładał w krakowskiej PWST i warszawskiej Akademii Teatralnej. Od 1932 był członkiem ZASP.
Zmarł w Warszawie. Pochowany został na cmentarzu we Włocławku.
Wybrana filmografia
- 1954 Niedaleko Warszawy – inż. Przewłocki
- 1958 Pożegnania – ojciec Pawła
- 1965 Głos ma prokurator – obrońca
- 1967 Westerplatte – ppłk Wincenty Sobociński
- 1967-1968 Stawka większa niż życie (serial telewizyjny) – płk Kraft (odc. 9, Genialny plan pułkownika Krafta)
- 1970 Epilog norymberski – David Maxwell Fyfe, oskarżyciel brytyjski
- 1970 Wakacje z duchami – profesor
- 1971 Bolesław Śmiały – kamclerz Radosz
- 1975 Noce i dnie – Leon Woynarowski, sąsiad Niechciców, właściciel Pamiętowa
- 1976 Honor dziecka – gen. Honorat Koszel
- 1977 Śmierć prezydenta – prezydent Gabriel Narutowicz
- 1980 Polonia Restituta – Arthur Balfour
Odznaczenia i nagrody
- 1952 Nagroda państwowa III stopnia
- 1954 Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- 1978 Medal Komisji Edukacji Narodowej
- 1988 Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- 1999 Krzyż Komandorskiego z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Nie występują żadne powiązania
25.11.1967 | W Teatrze Narodowym w Warszawie odbyła się premiera Dziadów w reżyserii Kazimierza Dejmka
Dziady w Teatrze Narodowym, w reżyserii Kazimierza Dejmka i ze scenografią Andrzeja Stopki. Przedstawienie zyskało wymiar polityczny, zaniepokojone jego odbiorem społecznym i antyradziecką wymową władze komunistyczne nakazały zdjęcie spektaklu z afisza. Decyzja spowodowała protesty, które zapoczątkowały wydarzenia Marca 1968. Główną rolę w przedstawieniu zagrał Gustaw Holoubek (Gustaw–Konrad), partnerowali mu m.in. Józef Duriasz (Ksiądz Piotr), Zdzisław Mrożewski (Senator), Kazimierz Opaliński (Guślarz), Barbara Rachwalska (Pani Rollison), Stanisław Zaczyk (Adolf), Ignacy Machowski (Doktor).