Zbigniew Florczak (ur. 27 maja 1923, zm. 19 listopada 2005) – polski pisarz, krytyk sztuki, tłumacz z języka francuskiego.

Eseista, prozaik, publicysta i krytyk sztuki. Pisał na łamach "Po prostu", "Nowej Kultury", "Stolicy", "Kultury", "Expresu Wieczornego", a także "Orła Białego", londyńskich "Wiadomości" i od początku paryskiej "Kultury" (od 1968 roku pod pseudonimem Pelikan). Jest autorem m. in. powieści: "Morze w c-dur", "Autoportret z rubinem", refleksji emigracyjnych "Podróż na horyzonty", zbiór felietonów z paryskiej "Kultury", Grypsy i reminiscencje", popularnonaukowej pracy "Sztuka łamie milczenie" o kulturze paleolitu europejskiego.

Przetłumaczył powieść Juliusza Verne’a W osiemdziesiąt dni dookoła świata. W latach 1952-2001 w wydawnictwach Nasza Księgarnia, Novex, Pryzmat, B.M., Muza S.A. opublikowano 28 wydań jego tłumaczenia. Łączny nakład piętnastu wydań z lat 1952-1989 wynosi 788 620 egzemplarzy. Brak danych o liczbie książek pochodzących z nowszych wydań.

Przetłumaczył powieść Rozmowy z Picassem Brassa (1899-1984) (pseudonim).

Zbigniew Florczak przed wojną rozpoczął studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu w Wilnie. W czasie wojny był żołnierzem AK i brał udział w powstaniu warszawskim. Po wojnie ukończył Ecole des Beaux Arts i Wyższą szkołę Dziennikarską w Brukseli. Debiutował w londyńskich „Wiadomościach”. W latach 1968-1989 publikował w paryskiej „Kulturze” artykuły tzw. Grypsy podpisując psudonimem „Pelikan”. Do kraju wrócił w 1949 roku. Pracował w tygodniku „Kultura” i współpracował z „Polityką.