Zbigniew Andrzej Dłubak (ur. 26 kwietnia 1921 w Radomsku, zm. 21 sierpnia 2005 w Warszawie) – polski teoretyk sztuki, malarz i fotograf. Więzień Auschwitz i Mauthausen. Pierwszą wystawę zorganizował na pryczy w baraku obozowym.

W czasie II wojny światowej był więźniem obozu koncentracyjnego w Mauthausen-Gusen, gdzie organizował krótkie pokazy artystyczne. Współpracował z galeriami: Krzywe Koło, Współczesna, Mała Galeria, Labirynt, Zamek, Remont, Permafo, Foto-Medium-Art. Razem z Marianem Boguszem i Kajetanem Sosnowskim założył Grupę 55 (1955). W latach 1953-1972 był redaktorem naczelnym miesięcznika „Fotografia”. Wykładał w Wyższej Szkole Filmowej i Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi (1966-1975). Był inicjatorem Seminarium Warszawskiego, grupy młodych artystów pracujących nad teorią sztuki (1975-1982). Od 1982 mieszkał w Meudon pod Paryżem.

Na jego dorobek składają się m.in. cykle obrazów: Wojna, Macierzyństwo, Amonity, Antropolity, Movens, Systemy, oraz cykle fotografii: Egzystencje, Gestykulacje.

Nagrody i odznaczenia

Był laureatem Nagrody Prezesa Rady Ministrów I stopnia w 1979.

Został odznaczony m.in. Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Walecznych.

W 2001 roku otrzymał Nagrodę im. Katarzyny Kobro.