Włodzimierz Pietrzak, ps. "Balk", "Andrzej Ados", "Juliusz Wolden" (ur. 7 lipca 1913 w Warszawie, zm. 22 sierpnia 1944 tamże) – polski poeta, prozaik i krytyk literacki.

W 1931 ukończył Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki w Kaliszu, w którym w latach 1928–1931 redagował szkolne pismo "Świt". W latach 1931–1935 studiował na Wydziałe Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie uczestniczył w działalności uniwersyteckiego Koła Polonistów. Należał do klubu Klubu Artystycznego „S”. Po studiach był urzędnikiem w Funduszu Pracy. Publikował w kilku pismach literackich. Od 1937 działał w organizacji Związek Młodej Polski. Był zastępcą redaktora naczelnego miesięcznika "Młoda Polska". Podczas okupacji hitlerowskiej aktywnie działał w podziemnym życiu kulturalnym. Był wtedy współredaktorem pisma "Pobudka". Związany z Konfederacją Narodu – był redaktorem jej organu – pisma "Nowa Polska". Pisał wiersze dotyczące problematyki ideowej i moralnej, a także bliskie konwencji katastroficznej. Uczestniczył w tworzeniu miesięcznika "Sztuka i Naród".

Uczestnik powstania warszawskiego, zginął w 22. dniu walk na Starym Mieście. Odznaczony Krzyżem Walecznych. Pochowany na Powązkach Wojskowych.

Od roku 1949 przyznawana jest nagroda jego imienia. Jego imię nosi również Miejska i Powiatowa Biblioteka Publiczna w Turku, oraz organizowany przez nią ogólnopolski konkurs literacki.

Publikacje

• 1933 – S. Poezje (z Ryszardem Matuszewskim i Janem Kottem)
• 1936 – Prawo drapieżne
• 1938-1944 – Między Wschodem i Zachodem (nie zachowało się w całości)
• 1943 – Skrzydła
• Z pism Włodzimierza Pietrzaka (pośmiertnie, zebrane przez Z. Lichniaka):
  • 1955 – Rachunek z dwudziestoleciem
  • 1956 – Lot jaskółek (część cyklu Między Wschodem i Zachodem)
  • 1957 – Miscellanea krytyczne
  • 1977 – Myśli

O nim

• 1955 – Zygmunt Lichniak: Skazany na szukanie. Rzecz o Włodzimierzu Pietrzaku.