Władysław Barcikowski (ur. 15 sierpnia 1916 w Merefie, zm. 25 marca 2015) – generał brygady lekarz Wojska Polskiego.

Władysław Barcikowski urodził się 15 sierpnia 1916 roku w Merefie na Ukrainie, w rodzinie Wacława Barcikowskiego i Antoniny Bałakirew (1894-1985). W czasie okupacji działał w podziemiu. Ukończył prywatne gimnazjum męskie im. Tomasza Niklewskiego w Warszawie, gdzie uzyskał maturę w 1934 roku.

W czerwcu 1949 roku zorganizował od podstaw 250 Szpital Wojskowy w Dziwnowie, do którego zostali ewakuowani greccy partyzanci DSE, po klęsce w górach Grammos, w trakcie ostatniej z bitew wojny domowej w Grecji. Był to wówczas pierwszy tak duży szpital chirurgii wojennej i rehabilitacji na terenie Polski. Pełnił w nim funkcję zastępcy komendanta szpitala do spraw lecznictwa-naczelnego lekarza.

Na przełomie 1951 i 1952 habilitował się na podstawie pracy Zagadnienia równowagi statyczno-dynamicznej przy wrodzonym zwichnięciu stawu biodrowego, ogłoszonej w Lekarzu Wojskowym. Promotorem pracy był Wiktor Dega. W 1964 został mianowany szefem Wojskowego Instytutu Medycyny Lotniczej. W 1967 został mianowany szefem Departamentu Służby Zdrowia WP, a jednocześnie generałem brygady i profesorem nadzwyczajnym.

Po odejściu z wojska został pełnomocnikiem do spraw eksperymentów pseudomedycznych w obozach koncentracyjnych. Instytucję tę powołano w celu rozdzielenia sumy 100 milionów marek przyznanych przez Republikę Federalną Niemiec ofiarom eksperymentów przeprowadzanych na więźniach obozów koncentracyjnych. Pracę tę kontynuował do 1976. Pracował w spółdzielni lekarskiej w Warszawie od 1976 do 1995. W trakcie długoletniej pracy lekarskiej uzyskał tytuł lekarza specjalisty w zakresie ortopedii z chirurgią urazową, oraz specjalizację II stopnia w zakresie organizacji ochrony zdrowia.

Odznaczony i wyróżniony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1954, Orderem Sztandaru Pracy II klasy w 1968, Złotym Medalem Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny w 1973, Złotym Medalem "Za zasługi dla obronności kraju" w 1973, północnokoreańskim Orderem Flagi Narodowej III stopnia w 1953, chińskim Medalem Chińskiej Republiki Ludowej w 1953.