Władysław Antoni Gluziński (ur. 18 maja 1856 we Włocławku, zm. 10 kwietnia 1935 w Warszawie) – polski lekarz internista, patolog, klinicysta i nauczyciel.

Syn Franciszka Macieja, brat Lesława. Od 1890 pełnił funkcję profesora na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W 1897 roku objął posadę we Lwowie (w latach 1905-1906 był rektorem Uniwersytetu Lwowskiego i posłem-wirylistą do Sejmu Krajowego Galicji), a w 1919 w Warszawie. Władysław Gluziński jest autorem prac o fizjologii, patologii i diagnostyce przewodu pokarmowego. Jest także jednym z założycieli Towarzystwa Internistów Polskich oraz Towarzystwa Walki z Gruźlicą. Jest twórcą stosowanej przez pół wieku w całej Europie metody wczesnego rozpoznawania raka żołądka. Organizator pierwszej polskiej przychodni przeciwgruźliczej. Członek Polskiej Akademii Umiejętności.