Witold Wirpsza
- Data urodzenia:
- 04.12.1918
- Data śmierci:
- 16.09.1985
- Długość życia:
- 66
- Days since birth:
- 38523
- Years since birth:
- 105
- Dni od śmierci:
- 14130
- Lata od śmierci:
- 38
- Kategorie:
- poeta, szlachcic, tłumacz
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Warszawa - Cmentarz na Służewie (Wałbrzyska)
Witold Wirpsza (ur. 4 grudnia 1918 w Odessie - zm. 16 września 1985 w Berlinie) – polski poeta, prozaik, krytyk, tłumacz literatury niemieckiej.
Biografia
Pochodził z rodziny szlacheckiej pieczętującej się herbem Odrowąż. Studiował na Wydziale Prawa UW oraz w Wyższej Szkole Muzycznej w klasie fortepianu w Warszawie. Przed wojną koncertował na fortepianie. Jako poeta debiutował w 1935 na łamach "Kuźni Młodych". Uczestnik kampanii wrześniowej - bronił Oksywia, w czasie wojny więzień oflagów. Po wyzwoleniu oflagu przez Armię Czerwoną, brał udział w Bitwie o Berlin. Po wojnie zamieszkał w Krakowie, później w Warszawie i Szczecinie (1947-1956). W latach 1945-1947 był żołnierzem Ludowego Wojska Polskiego.Był m.in. redaktorem tygodnika "Żołnierz Polski", kierownikiem Wydziału Kultury Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie, redaktorem szczecińskiej rozgłośni Polskiego Radia, członkiem redakcji tygodników "Po Prostu" i "Nowa Kultura", redaktorem działu germanistycznego w PIW-ie. Laureat nagrody literackiej miasta Szczecina (1955). W latach 1966-1967 przebywał na stypendium w Austrii. Wystąpił z PZPR po Marcu 1968 i w tym samym roku wyjechał na kolejne stypendium do Wiednia, skąd później przeniósł się do Szwajcarii, gdzie wydał książkę "Pole, wer bist du?" (Polaku, kim jesteś?). Po jej nieprzychylnym przyjęciu w Polsce zdecydował się na emigrację, przyjął obywatelstwo niemieckie i zamieszkał w Berlinie Zachodnim, gdzie prowadził wykłady m.in. o poezji konkretnej na Uniwersytecie Technicznym w Berlinie. Został pochowany pierwotnie na cmentarzu w berlińskim Ruhleben. Jego dokumenty i rękopisy zostały przekazane do Książnicy Pomorskiej w Szczecinie.
Autor poezji, opowiadań i powieści. Z żoną Marią Kurecką przetłumaczył Doktora Faustusa Manna.
Witold Wirpsza otrzymał w roku 1967 nagrodę Johann-Heinrich-Voß-Preis (niem.) dla tłumaczy.
Ojciec poety i krytyka literackiego Leszka Szarugi (ur.1946) oraz Lidii Wirpszy (ur.1948).
Bibliografia
Poezja
-
- Sonata (1949)
- Stocznia (1949)
- Polemiki i pieśni (1951)
- Dziennik Kożedo (1952)
- Pisane w kraju (1952)
- List do żony (1953)
- Poematy i wiersze wybrane (1956)
- Z mojego życia (1956)
- Mały gatunek (1960)
- Don Juan (1960)
- Komentarze do fotografii (1962)
- Drugi opór (1965)
- Przesądy (1966)
- Bruchsünden und todstücke (1967)
- Traktat skłamany (1968)
- Drei Berliner Gedichte (1976)
- Prognosen oder Die Naturgeschichte der Drachen (1980)
- Apoteoza tańca (1985)
- Liturgia (1985)
- Faeton (1988)
- Nowy podręcznik wydajnego zażywania narkotyków (1995)
- Cząstkowa próba o człowieku i inne wiersze (2005)
- Spis ludności (2005)
- Utwory ostatnie(2007)
Powieści
-
- Na granicy (1954)
- Pomarańcze na drutach (1964)
- Wagary (1970)
Zbiory opowiadań
-
- Stary tramwaj i inne opowiadania (1955)
- Morderca (1966)
Eseje
-
- Gra znaczeń (1965)
- Polaku, kim jesteś? (1971)
- Gra znaczeń, Przerób (2008) (wydane w Instytucie Mikołowskim)
Przekłady
-
- Hermann Broch Śmierć Wergilego (razem z Marią Kurecką)
- Johan Huizinga Homo ludens: zabawa jako źródło kultury (razem z Marią Kurecką)
- Tomasz Mann Doktor Faustus: żywot niemieckiego kompozytora Adriana Leverkühna, opowiedziany przez jego przyjaciela (razem z Marią Kurecką)
- Fryderyk Schiller Maria Stuart
- Albert Schweitzer Jan Sebastian Bach (razem z Marią Kurecką)
- Valerian Tornius Wolfgang Amadé: powieść o Mozarcie (razem z Marią Kurecką)
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
01.09.1939 | Wojska niemieckie napadły o świcie bez wypowiedzenia wojny na Polskę, rozpoczynając kampanię wrześniową a tym samym II wojnę światową
Kampania wrześniowa (inne stosowane nazwy: kampania polska 1939, wojna polska 1939, wojna obronna Polski 1939) – obrona terytorium Polski przed agresją militarną (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) wojsk III Rzeszy (Wehrmacht) i ZSRR (Armia Czerwona); pierwszy etap II wojny światowej. Była to pierwsza kampania II wojny światowej, trwająca od 1 września (zbrojna agresja Niemiec) do 6 października 1939, kiedy z chwilą kapitulacji SGO Polesie pod Kockiem zakończyły się walki regularnych oddziałów Wojska Polskiego z agresorami. Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego w kampanii był marszałek Edward Rydz-Śmigły, a szefem sztabu gen. bryg. Wacław Stachiewicz. Od 3 września 1939 wojna koalicyjna Polski, Francji i Wielkiej Brytanii przeciw III Rzeszy.