Witold Feliks Gładkowski (ur. 23 maja 1942 w Wilnie, zm. 4 kwietnia 2006 w Wilnie) – polski polityk, nauczyciel, senator V kadencji.

Pochodził z rodziny wysiedlonej w 1945 z rodzinnej Wileńszczyzny do Szczecinka. Ukończył studia na Wydziale Filologiczno-Historycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu (1970). Przez wiele lat pracował jako nauczyciel, początkowo w szkole podstawowej w Szczecinku, później w średnich szkołach zawodowych (także jako dyrektor). W latach 1986–1990 pełnił funkcję naczelnika miasta Szczecinka. Później był m.in. radnym rady miasta i od 1998 do 2001 sejmiku zachodniopomorskiego. Działał w wielu organizacjach, m.in. Towarzystwie Przyjaciół Dzieci, Towarzystwie Miłośników Wilna i byłych Kresów Wschodnich, Stowarzyszenia Osób Działających na rzecz Usprawnienia Chorych na Stwardnienie Rozsiane i Osób Niepełnosprawnych "Na pomoc", Związku Nauczycielstwa Polskiego, Ogólnopolskim Porozumieniu Związków Zawodowych.

Był członkiem SdRP, następnie SLD. Kierował strukturami SdRP w Szczecinku, następnie przewodniczył radzie powiatowej SLD w tym mieście. W latach 2001–2005 zasiadał w Senacie, wybrany w okręgu koszalińskim. Pracował w Komisji Nauki, Edukacji i Sportu oraz Komisji Emigracji i Polaków za Granicą. W 2005 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję.

Zmarł w 2006 w Wilnie. Powodem śmierci było zakrztuszenie się podczas posiłku w restauracji w Wilnie, gdzie przebywał na zaproszenie tamtejszej Polonii. Stracił oddech i zapadł w śpiączkę, zmarł, nie odzyskując przytomności.

W 2000 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.