Witold Dederko (ur. 26 marca 1906 w Siedlcach, zm. 10 września 1988) – fotoreporter i pedagog. Od 1929 w Polskiej Agencji Telegraficznej, od 1935 kierownik laboratorium Kodaka w Warszawie.

Autor 12 książek z dziedzin fotografii, wykładowca w Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej i Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi.

Był synem artysty fotografika Mariana Dederki, wynalazcy fotonitu, ojcem fotografa Szymona Dederki.

Twórczość

• Łopatą do głowy
• Elementy kompozycji fotograficznej – 1960
• Oświetlenie w fotografii – 1963, 1972
• Guma warszawska
• Fotografowanie architektury
• Warsztat techniczny artysty fotografa – 1985
• Sztuka fotografowania - 1986
• Przedmiot rzeczywisty i jego obraz – 1989
• O fotografowaniu prawie wszystko (wspólnie z Andrzejem Pytlińskim)

Witold Dederko jest autorem książki Jak fotografować Druhem, która jest instrukcją posługiwania się tym aparatem oraz podaje ogólną wiedzę fotograficzną. W roku 2006 Polskie Wydawnictwo Fotograficzne wydało uaktualnioną wersję Oświetlenia w fotografii pod tytułem Światło i cień w fotografii. W roku 2007 to samo wydawnictwo wydało Przedmiot rzeczywisty i jego obraz.

Jako aktor niezawodowy grywał role epizodyczne i drugoplanowe.

Wybrana filmografia

• 1982 Niech cię odleci mara jako Lubis
• 1982 Przygrywka jako staruszek
• 1979 Aria dla atlety
• 1978 Zielona miłość [serial tv] jako "Dziadek", pacjent w szpitalu
• 1978: Rodzina Leśniewskich jako sąsiad Leśniewskich
• 1975 Ziemia obiecana jako robotnik
• 1974 Wiosna panie sierżancie jako Ignacy Tumanek
• 1973 Czarne chmury [serial tv] jako więzień pruski
• 1972 Perła w koronie
• 1971 Złote Koło jako Konrad Zagórski, pacjent chory psychicznie
• 1970 Abel, twój brat jako Jonasz
• 1970 Kaszebe jako Biżewski
• 1970 Wakacje z duchami [serial tv] jako przewodnik Miziak
• 1968 Wszystko na sprzedaż
• 1967 Skok