William James Sidis (ur. 1 kwietnia 1898 w Nowym Jorku, zm. 17 lipca 1944 w Bostonie) – amerykański matematyk, kosmolog, socjolog, antropolog, językoznawca i jurysta, uznawany za najinteligentniejszego człowieka w historii, którego IQ zostało oszacowane na 250-300.

Życiorys

William James Sidis był dzieckiem żydowskich imigrantów z Ukrainy, Borisa Sidisa oraz Sary Mandelbaum. Jego ojciec uzyskał swoje tytuły naukowe na Uniwersytecie Harvarda i wykładał tam psychologię. Jego matka uczęszczała na Uniwersytet Bostoński. Sidis otrzymał imiona po Williamie Jamesie, z którym przyjaźnił się jego ojciec.

Jego rodzice wierzyli w edukowanie dzieci od małego i głosili umiłowanie wiedzy. Sidis był cudownym dzieckiem. Czytał gazetę New York Times w wieku 18 miesięcy, w wieku 8 lat miał znać osiem języków (łacinę, grekę, francuski, rosyjski, niemiecki, hebrajski, turecki oraz ormiański). Opracował również swój własny, nazwany Vendergood.

Jako 9-latek zdał egzaminy do słynnego Harvard College, jednak nie pozwolono mu rozpocząć studiów do wieku 11 lat. Był najmłodszą osobą przyjętą do Uniwersytetu Harvarda, a później stał się jego najmłodszym profesorem. Studiował w eksperymentalnej grupie dla wybitnie uzdolnionej młodzieży, razem z matematykiem Norbertem Wienerem oraz kompozytorem Rogerem Sessionsem. W krótkim czasie opanował wyższą matematykę do tego stopnia, że w 1910 roku poprowadził wykład w klubie matematycznym uniwersytetu Harvarda na temat czterowymiarowych ciał. Studia ukończył z wyróżnieniem 18 czerwca 1914 roku (w wieku 16 lat). Po ukończeniu studiów oświadczył dziennikarzom, że chce wieść idealne życie, co dla niego oznaczało życie w odosobnieniu. W wywiadzie dla gazety Boston Herald powiedział, że kobiety go nie interesują i nigdy nie zamierza się żenić. Niemniej, w późniejszych latach życia zakochał się w kobiecie o nazwisku Martha Foley.

W 1915 roku podjął pracę na Rice University, w Houston, w stanie Teksas. Prowadził zajęcia matematyczne z geometrii euklidesowej, geometrii nieeuklidesowej i trygonometrii. Cały czas pracował nad doktoratem z matematyki. Napisał również podręcznik do geometrii euklidesowej po grecku. Nie był jednak zadowolony ze swojej pracy, toteż po roku powrócił do Nowej Anglii. Spytany, dlaczego odszedł, odrzekł: "Nie wiem, dlaczego mnie tam zatrudnili - żaden ze mnie nauczyciel. To nie ja odszedłem - to oni chcieli, żebym odszedł". Sidis przestał pracować nad doktoratem z matematyki i w październiku 1916 roku zapisał się na wydział prawa na Harvardzie. Rzucił jednak studia na ostatnim roku, w marcu 1919.

W 1919 roku, na krótko po tym, jak rzucił studia, wziął udział w socjalistycznej paradzie pierwszomajowej, podczas której doszło do zamieszek. Został skazany na 18 miesięcy więzienia, co zostało szeroko opisane w prasie. W czasie procesu Sidis zadeklarował się jako socjalista, ateista oraz przeciwnik przymusowego poboru do wojska. (Później Sidis rozwinął swoją własną koncepcję quasi-libertariańskiego społeczeństwa.) Zdołał jednak uniknąć więzienia dzięki umowie z lokalnym prokuratorem, district attorney. Rodzice umieścili go w sanatorium w stanie New Hampshire, spędził tam rok. Potem spędził kolejny rok w Kalifornii.

Powróciwszy na wschodnie wybrzeże Sidis podjął postanowienie skromnego, prywatnego życia. Kontakt między nim a rodzicami urwał się, podejmował się zwykłych czy nawet podrzędnych prac, poświęcił się prywatnym zainteresowaniom, ale także publikował prace naukowe na wiele różnych tematów, m.in. o własnej wersji historii Ameryki.

Zmarł w Bostonie w 1944 roku w wyniku wylewu krwi do mózgu, w wieku 46 lat. Jego ojciec zmarł w wyniku tego samego zaburzenia w 1923 roku.

Publikacje i obszary zainteresowań

Sidis pisał na temat kosmologii, historii Indian, językoznawstwa, antropologii i nie tylko.

W pracy The Animate and the Inanimate (1925) przewiduje istnienie obszarów w kosmosie, w których druga zasada termodynamiki działa na odwrót. W takich obszarach światło miałoby nie być emitowane.

W pracy The Tribes and the States (napisanej około roku 1935 pod pseudonimem John W. Shattuck) przedstawił swoją wersję historii pierwotnych mieszkańców Ameryki Północnej, od czasów prehistorycznych do roku 1838. W pracy tej zasugerował, że Indianie zamieszkiwali kiedyś jednocześnie Amerykę i Europę.

W 1930 roku otrzymał patent na kalendarz perpetualny, wliczający lata przestępne.

Sidis opracował sztuczny język, który nazwał vendergood. Oparł go w głównej mierze na łacinie i grece. Cechą charakterystyczną języka jest to, że liczebniki bazują na systemie dwunastkowym.