Władimir Grigoriewicz Szuchow (ur. 28 sierpnia 1853, zm. 2 lutego 1939) – inżynier.

Główne jego zaintereso­wania dotyczyły przemysłu naftowego, techniki cieplnej oraz budownictwa.

Wynalazca wielu rozwiązań w dziedzinie wydo­bycia, przetwórstwa, przechowywania i transportu ropy naftowej. W dziedzinie techniki cieplnej wynalazł kocioł wodnorurkowy, zwany kotłem Szuchowa, który znalazł szerokie zastosowanie w Rosji. Najbardziej jednak od­znaczył się w budownictwie, tworząc wiele oryginalnych konstrukcji.

W roku 1896 opracował konstrukcję wieży stalowej w kształcie hiperboloidy obrotowej, odznaczającą się znaczną wytrzymałością, lekkością i prostotą wykonania. Wieża Szuchowa utworzona była z prostych prętów (dogodnych w obróbce i transporcie), leżących na powierzchni hiperboloidy. Konstruktor zademonstrował ją jeszcze w tym samym roku na wystawie w Niżnim Nowgorodzie. Ten typ wieży znalazł bardzo szerokie zastosowanie. Około 200 takich stalowych konstrukcji zbudowano jako wieże ciśnień, latarnie morskie, wieże i anteny radiowe, słupy linii wysokiego napięcia, maszty na okrętach wojennych rosyjskich i amerykańskich, wieże sygnałowe i obserwacyjne przeciwpożarowe. Bu­dowano też wieże wielopiętrowe, składające się z kilku segmentów hiperboloidalnych ustawianych jeden na dru­gim i montowanych opracowaną przez Szuchowa spe­cjalną metodą "teleskopową". Najwyższą z tych wież, sześciokondygnacjową, mierzącą 148,3 m, zbudowano w Moskwie w roku 1921. W późniejszych latach nada­wano z niej pierwsze w ZSRR programy radiowe, a od 1938 roku również telewizyjne. Chociaż obecnie wieże Szuchowa wypierane są przez konstrukcje bar­dziej racjonalne, zwłaszcza ze względu na parcie wiatru, stosuje się je jeszcze dzisiaj jako rusztowania przy bu­dowie wież żelbetowych.

Innym poważnym wkładem Szuchowa w rozwój budo­wnictwa były jego prace nad lekkimi, ekonomicznymi przykryciami przestrzennymi, w wielu przypadkach znacznie wyprzedzającymi jego epokę. Projektował i konstruował różne ich typy, m.in. wiszące stalowe powłoki kratowe przekrywające powierzchnie wielu ty­sięcy metrów kwadratowych (demonstrowane w roku 1896 na wystawie w Niżnim Nowgorodzie), lekkie po­krycia łukowe, powłoki o podwójnej krzywiźnie mające zastosowanie w budownictwie przemysłowym – dochodzące do 40 m rozpiętości.

Odznaczył się też w dziedzinie mostownictwa. Pod jego kierownictwem zaprojektowano i zbudowano około 180 mostów, w tym szereg bardzo dużych przez takie rzeki, jak Oka, Wołga, Jenisej. Szuchow projektował i kon­struował najrozmaitsze budowle: zbiorniki, elewatory zbożowe, wielkie piece hutnicze, kominy fabryczne, bun­kry na cement, przystanie, doki pływające, stalowe wieżowce i wiele, wiele innych konstrukcji specjalnych. Wyposażył 6 miast w urządzenia wodociągowe. Dokonał podniesienia i wyprostowania pochylonego zabytkowego minaretu w Samarkandzie.

Główne dzieła

• Wierchnije Torgowyje Riady
• Dworzec Kijowski (Moskwa)