Udo Jürgens, właśc. Jürgen Udo Bockelmann (ur. 30 września 1934 w Klagenfurcie, zm. 21 grudnia 2014 w Münsterlingen) – austriacki kompozytor i piosenkarz, zwycięzca konkursu Eurowizji w 1966. Był popularnym wykonawcą, głównie w krajach niemieckojęzycznych.

W 1950 wygrał konkurs dla kompozytorów piosenką „Je t'aime”, a w 1960 napisał światowy hit „Reach for the Stars” wykonywany przez Shirley Bassey. Kilkakrotnie reprezentował Austrię na Konkursie Piosenki Eurowizji. W 1964 wykonywana przez niego piosenka „Warum nur, warum?” zajęła piątą pozycję. Brytyjski uczestnik konkursu, Matt Monro, był pod tak silnym wrażeniem, że postanowił wykonać ten utwór w angielskiej wersji („Walk Away”). Utwór ten stał się hitem zarówno na brytyjskiej, jak i amerykańskiej liście przebojów. Na konkursie Eurowizji w 1965 Jürgens zajął czwarte miejsce z piosenką „Sag' ihr, ich laß sie grüßen”, a w następnym roku wygrał konkurs śpiewając utwór „Merci Chérie”.

W kolejnych latach stworzył kilka przebojów do dziś popularnych w krajach niemieckojęzycznych. Do najbardziej znanych należą: „Griechischer Wein”, „Aber bitte mit Sahne”, „Mit 66 Jahren” oraz „Buenos Dias, Argentina”. Ten ostatni wykonywany był wspólnie z niemiecką reprezentacją w piłce nożnej w 1978. Ponieważ Jürgens posiadał gruntowne wykształcenie muzyczne, zawsze sam akompaniował sobie na pianinie. Z tego powodu bywał czasami porównywany do Billy'ego Joela, ale w odróżnieniu od Joela, którego wspomagał zespół rockowy, Jürgensowi przygrywał 18-osobowy big-band.

Muzyk regularnie pojawiał się w telewizji, zarówno w telewizyjnych show, jak i wyprodukowanych przez TV filmach. Przyciągał tłumy wielbicieli w różnym wieku. Przez wiele lat prasa brukowa zarzucała mu, że jest kobieciarzem, a różne kobiety przypisywały mu ojcostwo swoich dzieci. We wrześniu 2003 niemiecka gazeta Bild ujawniła, że Jürgens ożenił się w sekrecie ze swoją wieloletnią towarzyszką Corinną w Nowym Jorku 4 lipca 1999.

W 2007 uzyskał obywatelstwo szwajcarskie.

21 grudnia 2014 podczas spaceru w Gottlieben doznał zawału serca. Przewieziony został do szpitala w Münsterlingen, gdzie zmarł z powodu niewydolności serca.

Dyskografia

• Portrait in Musik 1.Folge (1965)
• Siebzehn Jahr, blondes Haar (1965)
• Francoise und Udo (1966)
• Potrait in Musik 2.Folge (1967)
• Was ich Dir sagen will (1967)
• Udo (1968)
• Mein Lied für Dich (1968)
• Udo Live (1969)
• Udo'70 (1969)
• Udo'71 (1970)
• Zeig mir den Platz an der Sonne (1971)
• Helden, Helden (Musical) (1972)
• Ich bin wieder da (1972)
• Johnny und Jenny (Alle Kinder dieser Welt) (1973)
• Udo heute (1974)
• Meine Lieder (1975)
• Udo'75 Ein neuer Morgen (1975)
• Meine Lieder 2 (1976)
• Meine Lieder'77 (1977)
• Buenos Dias Argentina (Football World-Championship) (1978)
• Udo 1957-60 (1980)
• Nur ein Lächeln (1980)
• Udo'80 (1980)
• Leave a Little Love (1981)

• Willkommen in meinem Leben (1981)
• Silberstreifen (1982)
• Traumtänzer (1983)
• Hautnah (1984)
• Treibjagd (1985)
• Deinetwegen (1986)
• Das blaue Album (1988)
• Ohne Maske (1989)
• Sempre Roma (Football World-Championship) (1990)
• Das Traumschiff (Soundtrack) (1990)
• Open air Symphony (1992)
• Geradeaus (1992)
• Cafe Größenwahn (1993)
• 140 Tage Cafe Größenwahn Tour 94/95 (1994)
• Zärtlicher Chaot (1995)
• Gestern-heute-morgen (1996)
• Ich werde da sein (1999)
• Mit 66 Jahren (was wichtig ist) (2000)
• Es lebe das Laster (2002)
• Es werde Licht (2003)
• Jetzt oder nie (2005)
• Einfach ich (2008)
• Einfach ich Live (2009)
• Der ganz normale Wahnsinn (2011)
• Mitten im Leben (2014)