Cmentarz ewangelicki w Trzebiatowie – nieistniejący, pierwszy cmentarz komunalny przedwojennego Trzebiatowa (niem. Treptow an der Rega).

Pod koniec XVIII wieku zakazano pochówków w kościołach i cmentarzach przykościelnych. To wymusiło na władzach Trzebiatowa założenie cmentarza komunalnego. Zlokalizowano go na przedmieściach miasta, w pobliżu kaplicy św. Gertrudy. W latach 60. XIX wieku na cmentarz przeniesiono szczątki odnalezione w krypcie kościoła Mariackiego.

Nekropolia składała się z dwóch części. Starsza zlokalizowana była wokół kaplicy św. Gertrudy, która od 1898 roku pełniła funkcję kaplicy pogrzebowej. Nowsza część zlokalizowana była na południe od starszej. Prowadziła przez nią główna aleja wysadzana lipami, zaś dwie alejki boczne obsadzone były bukami. Na teren cmentarza prowadziły trzy bramy. Najcenniejsze pod względem artystycznym nagrobki znajdowały się na starszej części. Na nowszej przeważały proste w formie betonowe płyty nagrobne.

Cmentarz funkcjonował do połowy lat 30. XX wieku. W 1945 roku pochowano tu w zbiorowych grobach Niemców zmarłych na tyfus.

Po II wojnie światowej do końca lat 50. chowano tu Polaków. W latach 60. i 70. cmentarz uległ dewastacji. W latach 80. na jego części wybudowano osiedle mieszkaniowe.

W 1995 roku odsłonięto pomnik upamiętniający pochowane tu osoby. Widnieje na nim napis w trzech językach: „Pamięci naszym zmarłym”.

Jesienią 2012 roku na terenie dawnego cmentarza, wokół już istniejącego pomnika, otwarto lapidarium. Znalazło się w nim 18 płyt nagrobnych, które zostały wyłowione z rzeki Regi podczas prac pogłębiania jej koryta. Inicjatorem powstania lapidarium było stowarzyszenie skupiające byłych mieszkańców Trzebiatowa.

Źródło: http://encyklopedia.szczecin.pl