Tommaso Campanella, w świadectwie chrztu Giovanni Domenico Campanella (ur. 5 września 1568 w Stignano w Kalabrii, zm. 21 maja 1639 w Paryżu) – włoski filozof, teolog i poeta epoki renesansu.

Ojciec - Geronimo, matka Catarinella. Od dzieciństwa Campanella wykazywał wielkie zdolności. W roku 1581 wstąpił do zakonu dominikanów, aby uciec od ubóstwa materialnego i umysłowego. Przyjął tam imię brata Tommaso, dla uczczenia św. Tomasza z Akwinu. Przebywał w szeregu klasztorów dominikańskich w Kalabrii, aż w 1589 zamieszkał w Neapolu, poza klasztorem.

Brał udział w niedozwolonych dyskusjach, był aresztowany, następnie zwolniony i wyrzucony w strony rodzinne. Później był ponownie aresztowany i oskarżony o herezję i obrazę majestatu. Uniknąwszy egzekucji dzięki symulowaniu obłąkania, został osadzony w Castel Nuovo w Neapolu, gdzie napisał swoje najlepsze prace, w tym Miasto Słońca (La Città del Sole), w którym zawarł wizję społeczeństwa doskonałego. Propagował kult pracy, równość społeczną, wspólnotę dóbr i likwidację rodziny. Z kolei przeniesiony został do Castel Sant'Elmo, również w Neapolu, gdzie pozostał do 1608. W kolejnych więzieniach przebywał do 1626. W sumie, w więzieniach spędził 30 lat, pisząc właśnie tam traktat Ateizm zwyciężony.

W 1634 zbiegł do Francji, dokąd dotarła już jego sława. Był przyjęty z honorami przez samego kardynała Richelieu. Zmarł w Paryżu w 1639, w klasztorze swojego zakonu.