Tadeusz Ostaszewski (ur. 2 stycznia 1929 w Białymstoku, zm. 8 kwietnia 2017) – polski publicysta, dziennikarz i pisarz tworzący powieści kryminalne i sensacyjne.

Od 1932 mieszkał w Mszczonowie koło Warszawy, gdzie spędził lata wojny i okupacji. W 1945 zamieszkał w Mrągowie, skąd później przeniósł się do Olsztyna. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, uzyskując stopień doktora nauk humanistycznych. Był również słuchaczem rocznego studium dziennikarskiego ukończonego w 1955.

Po wojnie zatrudniony w starostwie powiatowym w Mrągowie, potem na różnych stanowiskach w urzędzie wojewódzkim w Olsztynie (1949-1954). W 1954 podjął pracę jako dziennikarz w redakcji regionalnego dziennika "Głos Olsztyński" (do 1957), następnie w tygodniku "Panorama Północy" (1958-1973) i w dzienniku "Gazeta Olsztyńska" (1973-1982). Od 1986 członek Związku Literatów. W 1977 otrzymał nagrodę prezesa RSW "Prasa"; odznaczony też Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Podczas licznych podróży odwiedził wiele krajów Europy i Afryki Zachodniej. W twórczości używał pseudonimów Tadeusz Rajski i Rajmund Oset.

Literacko zadebiutował w 1955 opowiadaniem Wiosna opublikowanym na łamach "Głosu Olsztyńskiego". Poza twórczością publicystyczną i reportażami pisał powieści zaliczane do literatury kryminalnej (nierzadko z występującą w tle problematyką niemiecką). W wielu z nich głównym bohaterem jest prowadzący śledztwo oficer milicji Tomasz Rajski.

Twórczość beletrystyczna

• 1977 – Śmierć prokuratora Kanta (Wydawnictwo Pojezierze)
• 1985 – Gdzie jest Małgorzata Doll?
• 1999 – Babunia

(Cykl, którego głównym bohaterem jest Tomasz Rajski:)

• 1972 – Kuźnia Szatana
• 1974 – Cygaro marki "Prima"
• 1979 – Tragiczny chrzest
• 1983 – Kantorek Felicji
• 1976 – Mgła
• 1988 – Jak kot