Tadeusz Chmielewski (ur. 7 czerwca 1927 w Tomaszowie Mazowieckim; zm. 4 grudnia 2016 w Warszawie) – polski reżyser, scenarzysta i producent filmowy – twórca popularnych polskich komedii. W czasie II wojny światowej i do 1948 roku żołnierz NSZ i AK.

Maturę zdał eksternistycznie w Szczecinie. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Filmową w roku 1954. Działacz Stowarzyszenia Filmowców Polskich, a w latach 1983–1987 wiceprezes. Następnie (1987–1989) członek Komitetu Kinematografii. Pod pseudonimem swojej wnuczki Zofii Miller napisał scenariusz filmu U Pana Boga za piecem. Od 1984 roku był szefem Zespołu Filmowego „OKO”.

W roku 2005 otrzymał honorowe obywatelstwo Miasta Tomaszów Mazowiecki. W 2010 roku został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2011 roku został uhonorowany nagrodą „Orła” w kategorii „Za osiągnięcia życia”.

Tadeusz Chmielewski kilka swoich filmów zrealizował wespół z żoną Haliną Chmielewską, też reżyserem i scenarzystką filmową. Jego ojciec był policjantem w Tomaszowie Mazowieckim i znanym skoczkiem wzwyż. Ojciec Tadeusza Chmielewskiego w czasie wojny dowodził oddziałem partyzanckim. Po wojnie został pojmany przez komunistyczne władze Polski i zamordowany. Córka – Agata Chmielewska, jest grafikiem i malarką.

Filmografia

• 1955: Podhale w ogniu – asystent reżysera
• 1956: Tajemnica dzikiego szybu – asystent reżysera
• 1957: Ewa chce spać – reżyseria, scenariusz
• 1958: Dwoje z wiernej rzeki – współpraca reżyserska
• 1960: Walet pikowy – reżyseria, scenariusz
• 1961: Dwaj panowie N – reżyseria, scenariusz
• 1963: Gdzie jest generał... – reżyseria, scenariusz
• 1966: Pieczone gołąbki – reżyseria, scenariusz
• 1969: Jak rozpętałem drugą wojnę światową – reżyseria, scenariusz
• 1971: Nie lubię poniedziałku – reżyseria, scenariusz, dialogi
• 1974: Pełnia nad głowami – scenariusz
• 1974: Wiosna panie sierżancie – reżyseria, scenariusz
• 1978: Wśród nocnej ciszy – reżyseria, scenariusz
• 1981: Książę – opieka artystyczna
• 1983: Wierna rzeka – reżyseria, scenariusz
• 1984: Trzy stopy nad ziemią – opieka pedagogiczna
• 1986: Inna wyspa – opieka artystyczna
• 1986: Nikt nie jest winien – opieka artystyczna
• 1992: Smacznego telewizorku – producent
• 1996: Ucieczka – producent
• 1998: U Pana Boga za piecem – scenariusz („Zofia Miller” to pseudonim Tadeusza Chmielewskiego)
• 2000: Król sokołów – koproducent (ze strony polskiej)
• 2000: To ja, złodziej – koproducent
• 2003: Show – producent

Ważniejsze nagrody filmowe

• 1958: Ewa chce spać – San Sebastián (Międzynarodowy Festiwal Filmowy) Złota Muszla
• 1958: Ewa chce spać – San Sebastián (MFF) nagroda Związku Scenarzystów Hiszpańskich za scenariusz
• 1959: Ewa chce spać – Mar del Plata (Międzynarodowy Festiwal Filmowy) nagroda dla najlepszego filmu
• 1964: Gdzie jest generał... – Nagroda Państwowa II stopnia
• 1970: Jak rozpętałem drugą wojnę światową – Łagów (Lubuskie Lato Filmowe) nagroda publiczności
• 1987: Wierna rzeka – Gdynia (Festiwal Filmowy w Gdyni) nagroda za reżyserię
• 1998: U Pana Boga za piecem – Gdynia (Festiwal Filmowy w Gdyni) nagroda za scenariusz
• 1999: U Pana Boga za piecem – Orzeł, Polska Nagroda Filmowa (nominacja) w kategorii: najlepszy scenariusz; za rok 1998
• 1999: U Pana Boga za piecem – Orzeł, Polska Nagroda Filmowa (nominacja) w kategorii: najlepszy producent; za rok 1998
• 2015: „Platynowe Lwy” w uznaniu za całokształt dorobku artystycznego – Gdynia (Festiwal Filmowy w Gdyni)