Cmentarz parafialny w Szydłowcu – nazywany czasem cmentarzem chrześcijańskim. Założony został na początku XIX wieku, na południe od Szydłowca. Najstarsze nagrobki pochodzą sprzed 1811 r. Na jego terenie znajdują się dwa zabytkowe cmentarze żołnierzy:

• Pomnik "Nieznanego Żołnierza Polskiego" poległego w czasie I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej oraz Cmentarz Wojenny Armii Austriackiej, Pruskiej i Rosyjskiej poległych w latach 1914-1918
• Cmentarz Wojenny Żołnierzy Wojska Polskiego poległych za ojczyznę 8 września 1939 roku w miejscowości Barak i Żołnierzy Armii Krajowej poległych w latach okupacji.

Cmentarz podzielony jest na trzy główne części:

• stary cmentarz (głównie nagrobki XIX-wieczne oraz z początku XX wieku)
• środkowy cmentarz (nagrobki z początku i z połowy XX wieku)
• nowy cmentarz (nagrobki z przełomu XX i XXI wieku)

Na cmentarzu większość spoczywających to katolicy, w niewielkim odsetku pochowani są również prawosławni oraz wyznawcy kościołów ewangelickich. Znajdują się tu liczne zabytkowe nagrobki w kształcie: aniołków, Chrystusa dźwigającego krzyż, klasycystycznych kolumn, drzew, płyt nagrobnych z wykutą czaszką, piszczele, krzyżem i palemką. Do cmentarza prowadzą trzy bramy od ul. Kamiennej, oraz jedna furtka od ul. Brzozowej. Przed wejściem na nowy cmentarz ustawiona jest barokowa figura św. Jana Nepomucena prawdopodobnie pochodząca z okolic zamku, restaurowana w 1900 r. W czasie wojen światowych na teren cmentarza padło kilka bomb, przez co najstarsza część cmentarza ułożona jest nieregularnie.

Obecny cmentarz szydłowiecki powstał na krótko przed 1811 rokiem, gdy na mocy przepisów sanitarnych zaprzestano pochówków na cmentarzach przykościelnych. Każdy cmentarz jest miejscem świadczącym o historii miejscowości i dziejach jej mieszkańców, dlatego warto go zwiedzić zachowując szacunek dla miejsca. Cmentarz szydłowiecki dokumentuje jednak nie tylko historię ludzi, ale również ich pracę i kunszt. Znajduje się na nim bowiem bardzo wiele nagrobków wykonanych z piaskowca szydłowieckiego, który był wydobywany i przetwarzany przez miejscowych rzemieślników. Najstarsze zachowane nagrobki z początku XIX wieku, będące przykładem kunsztu rzeźbiarskiego miejscowych kamieniarzy znajdują się w północnej części cmentarza. Od 2001 roku odnawianiem najcenniejszych zachowanych nagrobków zajmuje się Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Szydłowca przy wsparciu władz samorządowych, uzyskując funduze ze zbiórek publicznych. Piaskowce szydłowieckie występują w grubych ławicach, co umożliwia uzyskiwanie dużych bloków. Mają atrakcyjną białą lub żółtawą barwę, zaś na powietrzu patynują się na kolor jasnoszary lub szary. Są drobnoziarniste (zbudowane z drobnych ziaren kwarcu zlepionych spoiwem krzemionkowo-ilastym), dzięki czemu łatwo można je urabiać a następnie a następnie ciąć lub rzeźbić. Stanowiły więc bardzo dobry surowiec budowlany (przykładem ich wykorzystania może być mur cmentarny), ale również materiał kamieniarski i rzeźbiarski. Dlatego były wykorzystywane przez tutejszych rzemieślników, których kunszt był szeroko znany.