PAŚNIKOWSKI Stefan (1905-1987), ps. Sęp, Olszyna, podoficer WP, ćwik L. 6/31 KCh Ur. 28.03.1905 r. w Lublinie na Kalinowszczyźnie, niedaleko Słomianego Rynku, jako jedno z sześciorga dzieci w ubogiej rodzinie murarza.

Gdy miał 11 lat zmarła jego matka. Do ZHP wstąpił w 1924 r. – został członkiem VIII LDH im. J. Piłsudskiego w Lublinie (1924-1933); zastępowym jw. (1926-1927); przybocznym drużynowego (1929-1930); przewodniczącym Komisji ds. Sprawności i Stopni VIII LDH (1930-1931); drużynowy jw. (1931-1933). Po wojnie - czł. KI „Szaniec” im. A. Kamińskiego przy KH Lublin-Miasto (1980-1987). Po ukończeniu SP uczył się zawodu w rzemieślniczym zakładzie ślusarskim, a następnie w 1925 r. podjął pracę w Fabryce Wag Wilhelma Hessego.

W 1927 r. powołany został do odbycia służby wojskowej w 2 Dyonie Samochodowym w Lublinie. Ukończył szkołę podoficerską, ale po wyjściu z wojska nie mógł znaleźć pracy ze względu na trwający kryzys ekonomiczny. Dzięki pomocy płk. Emila Czaplińskiego - opiekuna drużyny harcerskiej, do której należał Paśnikowski - dostał się na kurs straży więziennej w Brześciu n. Bugiem i po jego ukończeniu zatrudniony został w tamtejszym więzieniu.

W 1937 r. podjął służbę stałą w wojsku. Ze swą jednostką brał udział w kampanii wrześniowej1939 r. Od grudnia 1939 do 1942 r. na polecenie ZWZ podjął pracę strażnika w siedleckim więzieniu. Udzielał więźniom pomocy i przenosił informacje od i do więźniów. Członek samodzielnej grupy Szarych Szeregów por. M. Mirosławskiego . W obawie przed dekonspiracją i w związku z potrzebami ZWZ podjął pracę na kolei w Parowozowni w Siedlcach. W tym okresie Stefan wraz z żoną byli łącznikami między Komendą Okręgu ZWZ (później AK) w Lublinie i komendantem inspektoratu Radzyń Podlaski kpt. (później majorem) Stefanem Drewnowskim (patrz: „Gazeta w Lublinie” z dnia 18.10.2001 r.). Jesienią 1942 r. - na polec