Stanisław Zaczyk

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
26.09.1923
Data śmierci:
06.04.1985
Długość życia:
61
Days since birth:
36744
Years since birth:
100
Dni od śmierci:
14271
Lata od śmierci:
39
Kategorie:
aktor
Narodowość:
 polska
Cmentarz:
Warszawa, Cmentarz Powązkowski - Stare Powązki

Stanisław Zaczyk (ur. 26 września 1923 w Nowym Sączu, zm. 6 kwietnia 1985 w Warszawie) – polski aktor filmowy i teatralny.

Podczas okupacji hitlerowskiej w Polsce był studentem tajnych kompletów aktorskich. W 1945 ukończył Studio Teatralne przy Starym Teatrze w Krakowie i zdał eksternistyczny egzamin aktorski. W latach 1946–1950 występował w Jeleniej Górze i Wrocławiu. Następnie wrócił do Krakowa i został aktorem Teatru im. Juliusza Słowackiego. Od 1960 występował w teatrach warszawskich: Narodowym (1960–1963 i 1965–1968), Polskim (1963–1965), Ateneum (1969–1974) i Powszechnym (1974–1975).

Filmografia (wybór)

  • Dom (serial telewizyjny) (1980) – doktor Leopold Lawina, ojciec Basi
  • Tajemnica Enigmy (serial telewizyjny) (1979) – pułkownik Stewart Menzies, szef ośrodka w Bletchley
  • Paciorki jednego różańca (1979) – Malczewski, dyrektor kopalni
  • Doktor Murek (serial telewizyjny) (1979) – dyrektor Seweryn Czaban, ojciec Tunki
  • Romans Teresy Hennert (1978) – Hennert, mąż Teresy, dyrektor w Ministerstwie Reform Rolnych
  • Sprawa Gorgonowej (1977) – Łaniewski, prokurator oskarżający podczas procesu we Lwowie
  • Polskie drogi (serial telewizyjny) (1976–1977) – major Heynckess, szef Abwehry (odc. 2. Obywatele GG, odc. 4. Na tropie, odc. 5. Lekcja geografii, odc. 7 Lekcja poloneza i odc. 8. Bez przydziału)
  • Zaklęte rewiry (1975) – rotmistrz
  • Doktor Judym (1975) – doktor Czernisz, gospodarz spotkania w Warszawie
  • Telefon 110: Im Alter von ... (niemiecki serial kryminalny) (1974) – major Wegner
  • Jezioro osobliwości (1972) – Wiktor Soroka, ojciec Michała
  • Patrząc pod słońce (1971) – lekarz, przyjaciel dziewczyny
  • Czekam w Monte-Carlo (1969) – Piotr Zawadzki
  • Stawka większa niż życie (serial telewizyjny) (1967) – major Broch (odc. 14. Edyta i odc. 15. Oblężenie)
  • Walkower (1965) – fałszywy ksiądz
  • Popioły (1965) – książę Józef Poniatowski
  • Nieznany (1964) – porucznik Nagraba
  • Mansarda (1963) – Antoni Sygietyński
  • Przeciwko bogom (1961) – kapitan Karol Doroń
  • Rok pierwszy (1960) – sierżant Łukasz Otryna
  • Pościg (1953) – Stefan
  • Ostatni etap (1947) – Tadek

Role teatralne (wybór)

  • Paź w Cydzie Pierre'a Corneille'a (1945)
  • Poeta w Weselu Stanisława Wyspiańskiego w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1956)
  • Konrad w Wyzwoleniu Stanisława Wyspiańskiego w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1957)
  • Car w Kordianie Juliusza Słowackiego w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1957)
  • Szczęsny w Horsztyńskim Juliusza Słowackiego w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1959)
  • Iwan w Braciach Karamazow według Fiodora Dostojewskiego (1963)
  • Senator w Dziadach Adama Mickiewicza (1964)
  • Stroop w Rozmowach z katem według Kazimierza Moczarskiego
  • Burmistrz we Wrogu ludu Henrika Ibsena (1979)

Odznaczenia i nagrody

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1979)
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1969)
  • Złoty Krzyż Zasługi (1956)
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)
  • Odznaka Zasłużony Działacz Kultury (1968)
  • Nagroda na Festiwal Dramatów Wyspiańskiego za rolę Konrada w Wyzwoleniu w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1958)
  • Nagroda Przewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji za rolę króla Daszjanty w słuchowisku Siakuntala według Kalidasy (1967)
  • Nagroda na I Opolskich Konfrontacjach Teatralnych w Opolu za rolę Delacroix w spektaklu Sprawa Dantona Stanisławy Przybyszewskiej w reż. Andrzeja Wajdy w Teatrze Powszechnym w Warszawie (1975)
  • Nagroda Przewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji I stopnia za osiągnięcia w dziedzinie aktorstwa radiowego (1978)
  • Nagroda na XVIII Kaliskich Spotkaniach Teatralnych w Kaliszu za rolę Stroopa w spektaklu Rozmowy z katem Kazimierza Moczarskiego w Teatrze Powszechnym w Warszawie (1978)
  • Nagroda na XIX Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu za rolę Stroopa w spektaklu Rozmowy z katem Kazimierza Moczarskiego w Teatrze Powszechnym w Warszawie (1978)

 

Źródło informacji: wikipedia.org

Brak miejsc

    loading...

        Nie występują żadne powiązania

        25.11.1967 | W Teatrze Narodowym w Warszawie odbyła się premiera Dziadów w reżyserii Kazimierza Dejmka

        Dziady w Teatrze Narodowym, w reżyserii Kazimierza Dejmka i ze scenografią Andrzeja Stopki. Przedstawienie zyskało wymiar polityczny, zaniepokojone jego odbiorem społecznym i antyradziecką wymową władze komunistyczne nakazały zdjęcie spektaklu z afisza. Decyzja spowodowała protesty, które zapoczątkowały wydarzenia Marca 1968. Główną rolę w przedstawieniu zagrał Gustaw Holoubek (Gustaw–Konrad), partnerowali mu m.in. Józef Duriasz (Ksiądz Piotr), Zdzisław Mrożewski (Senator), Kazimierz Opaliński (Guślarz), Barbara Rachwalska (Pani Rollison), Stanisław Zaczyk (Adolf), Ignacy Machowski (Doktor).

        Prześlij wspomnienia

        Dodaj słowa kluczowe