Stanisław Runge (ur. 3 maja 1888, zm. w 1953) – major lekarz weterynarii Wojska Polskiego, sanacyjny działacz polityczny.

W latach 1933-1936 rektor Uniwersytetu Poznańskiego. Jego kadencja była okresem konfliktów z kadrą naukową i senatem UP na tle politycznym. Przeprowadzając zmiany organizacyjne, pozbawiał urzędów oraz wpływów swoich przeciwników politycznych. Za jego rządów minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego strącił z katedr kilku profesorów o poglądach narodowych, zaś sam Runge doprowadził do nadania przez uniwersytet tytułu doktora honoris causa Józefowi Piłsudskiemu (co budziło sprzeciw w opanowanym przez endecję Poznaniu - jednym z pierwszych doktorów honoris causa poznańskiej uczelni był Roman Dmowski).

W 1924 r. był oficerem rezerwy Kadry Okręgowego Szpitala Koni Nr VII. Dziesięć lat później, w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r., zajmował 28 lokatę na liście starszeństwa oficerów rezerwy - lekarzy weterynarii i pozostawał na ewidecji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Miasto.

S.Runge zamieszkiwał w domu przy ul. Libelta 24 w Poznaniu w latach 1927-1939 i 1946-1953, po powrocie z Anglii i Szkocji. W 2003 umieszczono tu tablicę pamiątkową z podobizną profesora. Na Sołaczu istnieje Kolegium Rungego Uniwersytetu Przyrodniczego.