Stanisław Pilat (ur. 25 stycznia 1881 we Lwowie, zamordowany 3/4 lipca 1941) – polski chemik, kierownik Katedry Technologii Nafty i Gazów Ziemnych Politechniki Lwowskiej.

Był synem Tadeusza, profesora prawa administracyjnego i rektora Uniwersytetu Lwowskiego.

Prace Pilata dotyczyły składników ropy naftowej, olejów smarowych, składu benzyn, metod podnoszenia ich liczb oktanowych, katalitycznego procesu uwodornienia węglowodorów gazowych i polimeryzacji alkenów w celu otrzymania benzyny syntetycznej. Opracował nowe metody przeróbki ropy naftowej, które znalazły zastosowanie w Polsce, Rumunii i Meksyku. Opracowana przez niego metoda frakcjonowania mieszanin naftowych na zimno jest obecnie stosowana w USA (patent USA nr 2141361 z 1938 roku). Opracował również proces produkcji sadzy z gazu ziemnego. Autor 18 patentów, dyrektor rafinerii nafty "Polmin" w Drohobyczu (przed podjęciem pracy na Politechnice). W okresie sowieckiej okupacji Lwowa nadal prowadził działalność naukową. W sierpniu 1940 był gościem Wszechzwiązkowego Komitetu ds. Nauki ZSRR w Moskwie. Członek rady miejskiej sowieckiego Lwowa.

Po zajęciu Lwowa przez Wehrmacht aresztowany przez Niemców w nocy z 3 na 4 lipca 1941 wraz z grupą 25 polskich profesorów lwowskich uczelni został tej samej nocy rozstrzelany na Wzgórzach Wuleckich.