Sławomir Stanisław Skrzypek (ur. 10 maja 1963 w Katowicach, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – polski inżynier, ekonomista, zastępca prezydenta Warszawy w latach 2002–2005, od 2007 do 2010 prezes Narodowego Banku Polskiego.

Okres PRL

W czasach licealnych i studenckich był związany z Konfederacją Polski Niepodległej. Po 13 grudnia 1981 nawiązał współpracę z Adamem Słomką, m.in. wspólnie z nim drukował wydawnictwa podziemne KPN. W 1982 za prowadzoną działalność został na pół roku tymczasowo aresztowany. W marcu 1985 został powołany na szefa V Obszaru KPN (śląsko-dąbrowskiego) w związku z aresztowaniem Adama Słomki, po zwolnieniu tegoż pozostał koordynatorem struktur ugrupowania.

W trakcie studiów zaangażował się także w działalność opozycyjnego Niezależnego Zrzeszenia Studentów.

Wykształcenie

Sławomir Skrzypek ukończył VIII Liceum Ogólnokształcące im. Wilhelma Piecka w Katowicach. Był absolwentem studiów w zakresie inżynierii lądowej na Wydziale Budownictwa Politechniki Śląskiej w Gliwicach (obronił pracę magisterską zatytułowaną Budowa mostów kolejowych z betonu sprężonego).

W 1997 uzyskał dyplom MBA na University of Wisconsin-La Crosse w La Crosse z rozszerzonym programem w zakresie finansów oraz dyplom Business Management na Uniwersytecie Georgetown. Do Stanów Zjednoczonych wysłał go w 1995 odchodzący z urzędu prezes NIK, Lech Kaczyński. Swój dyplom nostryfikował jako równoważny z magisterskim w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. W trakcie pobytu w USA odbył również praktyki w biurze kongresmena w Kongresie Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie (praca legislacyjna w zakresie bankowości i finansów) oraz w Misji Polskiej przy ONZ w Nowym Jorku.

Ponadto ukończył studia podyplomowe na Akademii Ekonomicznej w Krakowie w zakresie zarządzania aktywami i pasywami w polskim systemie bankowym oraz na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach a także kurs doradców inwestycyjnych.

Praca zawodowa

W latach 1993–1997 pracował w Najwyższej Izbie Kontroli, w której zajmował się kontrolą finansową struktur administracji rządowej i samorządowej oraz sektora bankowego. Następnie do 2000 pełnił funkcję zastępcy prezesa zarządu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie. Od maja 2001 do stycznia 2002 był członkiem zarządu PKP S.A., odpowiedzialnym za restrukturyzację i nadzór właścicielski. Od listopada 2002 przez trzy lata pełnił funkcję zastępcy Lecha Kaczyńskiego, gdy ten sprawował urząd Prezydenta m.st. Warszawy. Jako wiceprezydent Warszawy odpowiadał m.in. za politykę finansową, inwestycje i nadzór właścicielski.

Pełnił także funkcje: wiceprzewodniczącego rady nadzorczej Banku Ochrony Środowiska, przewodniczącego rad nadzorczych Mielec-Diesel-Gaz Sp. z o.o., PTE EPOKA S.A., Telekomunikacji Kolejowej S.A., sekretarza rady nadzorczej IX NFI im. E. Kwiatkowskiego, zasiadał w radzie nadzorczej spółki akcyjnej Dom Maklerski Banku Ochrony Środowiska. Był także przewodniczącym rad nadzorczych: Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, Banku Pocztowego, a od maja 2006 – Telewizji Polskiej (do 2007).

20 grudnia 2005 został powołany na stanowisko wiceprezesa zarządu PKO BP, a od 29 września 2006 do 9 stycznia 2007 pełnił obowiązki prezesa zarządu PKO BP.

Prezes Narodowego Banku Polskiego

3 stycznia 2007 Sławomir Skrzypek został ogłoszony kandydatem prezydenta Lecha Kaczyńskiego na stanowisko prezesa Narodowego Banku Polskiego. 10 stycznia został wybrany przez Sejm (głosami posłów Prawa i Sprawiedliwości, Samoobrony i LPR) stosunkiem głosów 239:202 przy 1 głosie wstrzymującym się. Następnego dnia złożył przysięgę przed Sejmem, obejmując ten urząd. Wybór Sławomira Skrzypka wywołał krytyczne głosy opozycji, części mediów i ekonomistów, wskazujących na brak dorobku naukowego, wykształcenia ekonomicznego i niewielkie doświadczenie bankowe. Jednocześnie magazyn "Global Finance" wyróżnił go w 2009 za trafną prognozę dotyczącą inflacji.

W sierpniu 2009 Sąd Rejonowy w Poznaniu skazał Jana Winieckiego na karę grzywny w procesie karnym wytoczonym z oskarżenia prywatnego przez Sławomira Skrzypka z oskarżenia prywatnego w związku z felietonem, w którym oskarżony kwestionował jego wykształcenie i kompetencje do zajmowania stanowiska prezesa NBP. Przedmiotowy wyrok został uchylony do ponownego rozpoznania w styczniu 2010 decyzją Sądu Okręgowego w Poznaniu. W lipcu 2012 w pierwszej instancji wobec Jana Winieckiego ponownie zapadł nieprawomocny wyrok skazujący. W wyniku postępowania odwoławczego w lutym 2013 wyrok ten został uchylony, a postępowanie karne prawomocnie umorzone z uwagi na znikomą społeczną szkodliwość czynu.

W listopadzie 2009 z jego inicjatywy Narodowy Bank Polski pozwał Stefana Niesiołowskiego za wypowiedź, w której ten nazwał Sławomira Skrzypka karnym funkcjonariuszem PiS, który dostał zadanie od Jarosława Kaczyńskiego, dlatego szkodzi rządowi i ministerstwu finansów.

Na początku 2010 doszło do sporu pomiędzy NBP i rządem. Sławomir Skrzypek stał na stanowisku, iż należy zrezygnować z odnowienia elastycznej linii kredytowej z Międzynarodowego Funduszu Walutowego, odmienne stanowisko prezentował premier Donald Tusk. Kolejny prezes NBP, Marek Belka, wkrótce po zaprzysiężeniu złożył wniosek o przedłużenie tego dostępu.