Sławomir Odrzywolski (ur. 21 grudnia 1846 w Zakrzówku, ob. osiedle w Radomsku, zm. 3 kwietnia 1933 w Krakowie) – polski architekt, konserwator zabytków.

W latach 1860-1866 studiował w Instytucie Technicznym w Krakowie, w okresie 1866-1869 uzupełniał wiedzę studiując w Bauakademie w Berlinie. Od 1878 zamieszkał na stałe w Krakowie. W latach 1878-1909 był profesorem w Instytucie Technicznym, od 1879 zaczął współpracować z Komisją do Badań Sztuki w Polsce Akademii Umiejętności. W latach 1887-1913 pełnił funkcję konserwatora drugiego okręgu Galicji.

Był członkiem: Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa, Grona Konserwatorów Galicji Zachodniej.

Projektował w stylu eklektyzmu, następnie secesji i modernizmu. Do jego ważniejszych realizacji w Krakowie należą:

• Kamienice przy ulicy Basztowej 23, 24, 25 (obecnie Hotel Polonia).
• Kamienice przy ulicy Józefa Piłsudskiego pod numerami 13, 16, 32, 34 oraz 36 z 1908.
• Dom własny mieszczący się przy ulicy Studenckiej 19.
• Kamienica przy ulicy Studenckiej 21, zaprojektowana dla arch. Władysława Kaczmarskiego
• Budynek NOT przy ul. Straszewskiego realizowany w latach 1905-1906.
• Gmach Towarzystwa Rolniczego przy pl. Szczepańskim 8 z 1909.
• Gmachy AGH z lat 1923-1935 projektowane wraz z Wacławem Krzyżanowskim.

Odrzywolski projektował także liczne kościoły, m.in. w Albigowej, Zabawie, Mrowli i Rabce (1902-1908). W latach 1883-1888 na prośbę Władysława Czartoryskiego zaprojektował szafy muzealne dla Muzeum Czartoryskich. Jest też autorem projektu prospektu organów w kościele Bożego Ciała w Bieczu wykonanych w 1898 r. przez Jana Śliwińskiego ze Lwowa.

Głównym jego dziełem jako konserwatora jest restauracja Katedry Wawelskiej prowadzona w latach 1885-1904. Według jego projektu wykonano kraty i bramki prowadzące do prezbiterium Katedry, sarkofag dla Adama Mickiewicza w 1890, zrekonstruowano baldachim nad sarkofagiem Władysława Łokietka, zaś w latach 1897-1898 nakryto Wieżę Zygmuntowską zaprojektowanym przez niego hełmem.

Wyniki swoich prac publikował w "Czasopiśmie Technicznym" oraz w "Architekcie". W latach 1880-1882 opublikował trzytomową pracę pt: Dawny zamek królewski na Wawelu, a w 1894 Zabytki przemysłu artystycznego w Polsce.

Pochowany został na Cmentarzu Rakowickim.