Serge Gainsbourg, / IPA: sɛʁʒ ɡɛ̃'zbuʁ /, właściwie Lucien Ginsburg (ur. 2 kwietnia 1928 w Paryżu, zm. 2 marca 1991 tamże) – francuski kompozytor, piosenkarz, aktor, scenarzysta i reżyser. Jego zróżnicowany styl i indywidualność są trudne do skategoryzowania.

Życiorys i twórczość

Przyszedł na świat wraz z siostrą bliźniaczką Liliane jako syn Żydów Olgi i muzyka Josepha Ginsburgów, którzy w 1917 roku wyjechali z Rosji po rewolucji październikowej. Miał starszą siostrę Jacqueline i starszego brata, który zmarł jako dziecko. Na okres jego dzieciństwa przypadła hitlerowska okupacja Francji, w czasie której rodzina musiała się ukrywać.

Był malarzem, grał na fortepianie w barach. Stał się siłą sprawczą i głównym prowokatorem rewolucji seksualnej w swoich czasach. Inspirował się m.in. muzyką Fryderyka Chopina.

Piosenkę "Je t'aime... moi non plus" (1969) nagrał pierwotnie z Brigitte Bardot, dla której była ona przeznaczona. Wersja ta nie została wydana, ponieważ sprzeciwiła się temu Brigitte Bardot.

Gainsbourg nagrał ją ponownie później, ze swoją ówczesną kochanką, piosenkarką Jane Birkin. Piosenkę zawierającą symulację odgłosów kobiecego orgazmu uważano powszechnie za nieobyczajną i zabroniono jej nadawania w Hiszpanii, Islandii, Jugosławii, Szwecji, Włoszech oraz Wielkiej Brytanii.

Pisał piosenki dla największych gwiazd estrady swoich czasów: Juliette Greco, Françoise Hardy i France Gall po Isabelle Adjani czy młodej piosenkarki Vanessie Paradis w początkach jej kariery, której patronował. Był producentem płyty swojej córki Charlotte Gainsbourg pt. Charlotte for Ever (1986). W 1988 roku nagrał piosenkę "Gloomy Sunday", która ukazała się na płycie "Le Zénith de Gainsbourg".

Był czterokrotnie żonaty z:

• Élisabeth Levitzky (od 3 listopada 1951 do 9 października 1957),
• Françoise Pancrazzi (od 7 stycznia 1964 do 1968), z którą ma córkę Natachę (ur. 8 sierpnia 1964) i syna Paula (ur. 1968),
• Jane Birkin (1968-80), angielską aktorką mieszkającą we Francji z którą ma córkę modelkę i aktorkę Charlotte Lucy (ur. 21 lipca 1971)
• Caroline Paulus (pseudonim artystyczny 'Bambou', od 1981 do jego śmierci), z którą ma syna Luciena (ur. 5 stycznia 1986).

Spotykał się także z Brigitte Bardot przez okres około 3 miesięcy. Tworzył i nagrywał w tym czasie piosenkę "Je t'aime... moi non plus".

Dom Serge'a Gainsbourga na Rue de Verneuil w dzielnicy Saint Germain des Pres, zachowany w tym stanie przez Charlotte Gainsbourg po śmierci ojca

Zmarł na atak serca 2 marca 1991 roku w Paryżu, w wieku niespełna 63 lat. Został pochowany na słynnym cmentarzu Montparnasse.

Dyskografia

Albumy

• 1958: Du Chant A La Lune
• 1959: Disque N°2
• 1961: L'Étonnant Serge Gainsbourg
• 1962: Disque N°4
• 1963: Gainsbourg Confidentiel
• 1964: Gainsbourg Percussions
• 1967: Anna
• 1967: Gainsbourg & Brigitte Bardot: Bonnie & Clyde
• 1968: Gainsbourg & Brigitte Bardot: Initials B.B.
• 1968: Ce Sacré Grand-Père
• 1969: Jane Birkin/Serge Gainsbourg
• 1970: Cannabis
• 1971: Histoire de Melody Nelson
• 1973: Vu de l'extérieur
• 1975: Rock Around the Bunker
• 1976: L'Homme à tête de chou
• 1979: Aux armes et cætera
• 1980: Enregistrement public au Théâtre Le Palace (live)
• 1981: Mauvaises nouvelles des étoiles
• 1984: Love On The Beat
• 1985: Serge Gainsbourg live (Casino de Paris)
• 1987: You're Under Arrest
• 1988: Le Zénith de Gainsbourg (live)
• 1989: De Gainsbourg à Gainsbarre (Box Set)

Albumy w hołdzie artyście oraz wydane pośmiertnie

Grób Serge'a Gainsbourga, Olgi i Josepha Ginsburgów

• 1997: Great Jewish Music: Serge Gainsbourg (Tribute album)
• 2001: Gainsbourg Forever (Kompletny Box Set)
• 2001: Le Cinéma de Gainsbourg (Box Set)
• 2001: I Love Serge: Electronicagainsbourg (Album z remiksami)
• 2005: Monsieur Gainsbourg Revisited (Tribute album)
• 2008: Classé X (Kompilacja)