Przykościelny cmentarz ewangelicki założony w 1862 roku wraz z budową kościoła (obecnie rzymskokatolicki pod wezwaniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy), a później komunalny, zlokalizowany przy zbiegu ulic: Pokoju i Strzałowskiej. Najstarszy istniejący nagrobek na cmentarzu pochodzi z roku 1893. Został powiększony do obecnych rozmiarów w 1921 roku. W latach II wojny światowej pochowano tu kilkunastu jeńców francuskich. W 1946 r. cmentarz został skomunalizowany. W wolnych miejscach zaczęli być chowani polscy osadnicy. Groby Polaków zaczęły zastępować niemieckie. Z okresu niemieckiego ocalały 3 nagrobki niemieckie. Na terenie cmentarza znajduje się pomnik poświęcony poległym mieszkańcom osady (1914-1918).  Cmentarz został zakwalifikowany do wpisania do wojewódzkiego rejestru zabytków. Ostatnie pochówki zostały wykonane w 1971 roku. Dalsze pochówki zostały wstrzymane decyzją Sanepidu w związku z wysokim poziomem wód gruntowych.

Źródło: http://www.cmentarze.szczecin.pl/