Romualdas Ozolas (ur. 31 stycznia 1939 w miejscowości Johaniszkiele, zm. 6 kwietnia 2015 w Wilnie) – litewski polityk, filolog, były wicepremier i poseł na Sejm.

Życiorys

W 1962 ukończył studia na Wydziale Historyczno-Filologicznym Uniwersytetu Wileńskiego. W latach 1965–1968 pracował jako sekretarz wykonawczy i następnie redaktor magazynu kulturalnego. Od 1973 do 1989 po odbyciu studiów podyplomowych był zatrudniony jako nauczyciel na Uniwersytecie Wileńskim. Od 1975 pracował jednocześnie w Sekretariacie Rady Ministrów Litewskiej SRR, a od 1980 jako asystent w przedsiębiorstwie wydawniczym.

Od 1973 do 1990 należał do Komunistycznej Partii Litwy. W 1988 przystąpił jednocześnie do Sąjūdisu, był wiceprzewodniczącym Sejmu tej organizacji i założycielem gazety "Atgimimas" ("Odrodzenie").

Sprawował mandat poselski w Radzie Najwyższej kadencji 1990–1992, znajdując się wśród sygnatariuszy aktu niepodległości z 11 marca 1990. Od 1990 do 1991 pełnił funkcję wicepremiera w pierwszym po odzyskaniu przez Litwę niepodległości rządzie Kazimiery Prunskienė.

Zasiadał w Sejmie przez dwie kolejne kadencje (do 2000). W 1993 stanął na czele nowej partii – Litewskiego Związku Centrum. W 2003 sprzeciwił się połączeniu tego zmarginalizowanego wówczas ugrupowania ze Związkiem Nowoczesnych Chrześcijańskich Demokratów i Litewskim Związkiem Liberałów, powołując własną formację pod nazwą Narodowa Partia Centrum (od 2005 działającą jako Litewska Partia Centrum). Z jej list bez powodzenia kandydował m.in. w wyborach parlamentarnych w 2008.

Był autorem książek z zakresu filozofii i publikacji poświęconych okresowi odzyskiwania niepodległości. Uhonorowano go nagrodą im. Stasysa Šalkauskisa.