Roman Indrzejczyk (ur. 14 listopada 1931 w Żychlinie, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – polski prezbiter rzymskokatolicki, kapelan Prezydenta RP i rektor kaplic prezydenckich w latach 2005–2010, kanonik Kapituły Kolegiackiej Kampinosko-Bielańskiej od 2003, prałat honorowy Jego Świątobliwości od 2008.

Urodził się 14 listopada 1931 w Żychlinie. W 1951 ukończył zdaniem matury naukę w tamtejszym Liceum Ogólnokształcącym im. Adama Mickiewicza. 8 grudnia 1956 przyjął święcenia kapłańskie z rąk Stefana Wyszyńskiego.

W czasie swojej posługi kapłańskiej pełnił funkcję wikariusza w parafiach w Drwalewie i Grodzisku Mazowieckim, następnie w parafiach warszawskich: św. Aleksandra, Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny na Nowym Mieście i Matki Boskiej Loretańskiej na Pradze. W latach 1964–1986 był proboszczem parafii św. Edwarda w Pruszkowie oraz duszpasterzem szpitala psychiatrycznego w Tworkach. W latach 1986–2004 był proboszczem parafii Dzieciątka Jezus na warszawskim Żoliborzu. Był nauczycielem religii w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych nr 4 im. Karola Szymanowskiego w Warszawie, gdzie opiekował się chórem Laudate Dominum.

Współpracował z działaczami opozycji solidarnościowej. Fizycznie podobnemu do siebie Zbigniewowi Romaszewskiemu przesłał sutannę i dowód osobisty, aby ten mógł podawać się za niego, jednakże Romaszewski nie skorzystał z tej możliwości. Na jego plebanii wykłady prowadził Jacek Kuroń. W salkach katechetycznych zbierała się Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, a nawet odbywały się posiedzenia jednego z podstolików Okrągłego Stołu. Funkcjonariusze aparatu bezpieczeństwa próbowali podpalić jego kościół.

W latach 1961–1976 i 1989–1994 był krajowym duszpasterzem służby zdrowia. Był wiceprzewodniczącym Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów oraz krajowym koordynatorem ruchu Pax Christi. Od 22 grudnia 2005 do śmierci był kapelanem prezydenta Lecha Kaczyńskiego i rektorem kaplic prezydenckich.

W 1990 został odznaczony przywilejem noszenia rokiety, mantoletu i pierścienia. W 2003 został kanonikiem protektorem Kapituły Kolegiackiej Kampinosko-Bielańskiej, a w 2008 prałatem honorowym Jego Świątobliwości.

Zginął 10 kwietnia 2010 w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku w drodze na uroczystości związane z obchodami 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. 24 kwietnia został pochowany w Kwaterze Smoleńskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

18 lutego 2011 odsłonięto poświęconą mu tablicę pamiątkową w kościele Przemienienia Pańskiego w Pruszkowie, a 10 kwietnia 2011 tablicę pamiątkową w kaplicy Pałacu Prezydenckiego w Warszawie.