Roman Drews (ur. 6 sierpnia 1908, zm. 17 kwietnia 1977) – prof. dr hab. med., jeden z najwybitniejszych chirurgów polskich XX wieku, kontynuator poznańskiej szkoły chirurgicznej prof. Antoniego Jurasza jr.

Roman Drews urodził się 6 sierpnia 1908 w Chodzieży (woj. wielkopolskie), gdzie w maju 1927 ukończył Państwowe Gimnazjum św. Barbary, zdając egzamin dojrzałości. W latach 1927–1933 odbył studia w Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego, na którym 10 czerwca 1933 otrzymał tytuł lekarza medycyny. W latach 1934–1939 pracował jako asystent, a następnie jako starszy asystent w Klinice Chirurgicznej Uniwersytetu Poznańskiego, pod kierunkiem profesora Antoniego Jurasza jr. Po wybuchu wojny, w październiku 1939 został wysiedlony z Poznania.

Wojnę spędził w Ostrowcu Świętokrzyskim, pracując na stanowisku ordynatora oddziału chirurgicznego w szpitalu ubezpieczalni społecznej. W tych latach wielokrotnie leczył i ukrywał partyzantów w szpitalu, a także udzielał pomocy lekarskiej w terenie. W Ostrowcu Świętokrzyskim poznał swoją przyszłą żonę, Marię Osłońską, wysiedloną z Sosnowca, ówczesną studentkę Wydziału Lekarskiego TUZZ w Warszawie, łączniczkę AK (później lekarza stomatologa, doktora nauk medycznych). W kwietniu 1944 ożenił się z Marią Osłońską, z którą miał czterech synów: Michała, Andrzeja, Krzysztofa i Romana. Michał i Krzysztof są obecnie kierownikami klinik Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu, Andrzej jest architektem (mieszka i pracuje w Nowym Jorku), a Roman jako doktor biologii pracuje w Instytucie Badanie Żywności i Leków w Waszyngtonie.

Należał do Polskiej Korporacji Akademickiej Aesculapia w Poznaniu.