Roger Peyrefitte (ur. 17 sierpnia 1907 w Castres, zm. 5 listopada 2000 w Paryżu) – francuski pisarz.

Życiorys

Uczył się w szkołach jezuickich języka ojczystego i poznawał literaturę w Tuluzie. Do 1930 studiował przez 5 lat w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu. W latach 1933-1938 przebywał w Atenach w celach dyplomatycznych. Powrócił do Paryża w 1940 roku. Przez wiele lat był dyplomatą. Był ministrem edukacji w rządach generała Charles'a de Gaulle'a. Pod koniec życia cierpiał na chorobę Parkinsona.

Tworzył powieści, eseje zbliżone do pamfletu (Klucze Piotrowe o Watykanie, Les fils de la lumière – o masonerii). Międzynarodowy rozgłos zyskał cykl jego demaskatorskich powieści i esejów poświęconych instytucjom oraz problemom współczesnego świata. W swojej twórczości nie stronił od skandalu i sensacji. Pisał także popularne, zbeletryzowane biografie, np. Aleksandra III Wielkiego, Voltera, Fryderyka II Wielkiego. Jego pierwsza powieść Les amitiés particulières (1944) przedstawia problemy współczesnej struktury społeczno-cywilizacyjnej: dyplomacji, hierarchii kościelnej i wolnomularstwa.

Był pionierem literatury homoseksualnej. W swej powieści Les Clés de saint Pierre (1953) atakował Watykan i Piusa XII, uznając homoseksualizm za coś normalnego.

Kuzyn pisarza Alain Peyrefitte był francuskim politykiem.

Twórczość

• Les amitiés particulières, 1944
• Klucze Piotrowe, 1955 (wyd. polskie 1958)
• Les fils de la lumière 1961
• Les Français, 1970
• C'etait De Gaulle, 1994