Joseph Albert Pierre Paul Pilote (ur. 11 grudnia 1931 w Jonquière) – kanadyjski hokeista na lodzie grający na pozycji obrońcy. Po pobycie w juniorskim zespole St. Catharines Teepees z Ontario Hockey Association (OHA), występował w Buffalo Bisons z profesjonalnej ligi niższego szczebla American Hockey League (AHL). Pilote zagrał łącznie 890 meczów w National Hockey League (NHL). Strzelił 80 goli i zanotował 418 asyst osiągając 498 punktów w 13 sezonach z Chicago Black Hawks i jednym z Toronto Maple Leafs.

Wczesne życie

Urodził się w Lac Kénogami (obecnie Jonquière, jedna z dzielnic miasta Saguenay). W wieku 14 lat przeniósł się wraz z rodziną do Fort Erie. Ponieważ lokalne lodowisko zostało zniszczone podczas burzy, Pilote swój pierwszy zorganizowany mecz hokeja zagrał w wieku 17 lat.

Kariera

W trakcie kariery, jako drugi hokeista w historii (w 1963, 1964 i 1965) otrzymywał 3 razy z rzędu Trofeum Jamesa Norrisa dla najlepszego obrońcy NHL (pierwszym był Doug Harvey, po Pilote trzy lata pod rząd po nagrodę sięgali jeszcze Bobby Orr i Nicklas Lidström), a w 1962, 1965 i 1967 był drugi. Był wybierany do pierwszej lub drugiej drużyny All-Star we wszystkich sezonach od 1960 do 1967. W trakcie kariery był uważany za człowieka o żelaznym zdrowiu, co pokazał rozgrywając 376 kolejnych meczów bez siadania na ławce. W Black Hawks występował z numerem 3 na koszulce, grając w jednej linii z Elmerem Vasko. Razem stworzyli jeden z najlepszych defensywnych duetów w historii ligi.

W 1961 Black Hawks sięgnęli po Puchar Stanleya, a na początku kolejnego sezonu Pilote został kapitanem drużyny, którym był aż do 1968.

Pilote był jednym z najtwardszych zawodników w lidze, nigdy nie odmawiał rywalowi walki. W jednym ze spotkań znokautował 2 zawodników, Henriego i Maurice'a Richardów w jednej lodowiskowej sprzeczce. Nie bał się osłonić bramki przed krążkiem swoim ciałem.

12 listopada 2008 podczas uroczystości w United Center klub Chicago Blackhawks zastrzegł numer 3, z którym na koszulce występował Pierre Pilote.