Pierre Aubert (ur. 3 marca 1927 w La Chaux-de-Fonds, kanton Neuchâtel; zm. 8 czerwca 2016), polityk szwajcarski.

Studiował prawo na uniwersytetach w Neuchâtel i Heidelbergu, prowadził praktykę w Le Chaux-de-Fonds, Neuchâtel i Bernie. Od 1958 działacz Socjaldemokratycznej Partii Szwajcarii, od 1960 zasiadał w Radzie Generalnej La Chaux-de-Fonds (w latach 1967-1968 przewodniczący), od 1961 w Wielkiej Radzie Kantonu Neuchâtel (1969-1970 przewodniczący). W 1971 został wybrany do izby wyższej parlamentu (Rady Kantonów); w latach 1974-1977 reprezentował Szwajcarię w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy.

W 1978 został deputowanym do Rady Narodowej (izby niższej parlamentu) oraz członkiem Rady Związkowej (rządu); w Radzie Związkowej zajął miejsce Pierre Grabera i stanął na czele departamentu spraw zagranicznych (początkowo pod nazwą departament ds. polityki). Wprowadził ożywienie w politykę zagraniczną kraju, odbył podróż do krajów afrykańskich, w Nigerii w 1979 podpisał deklarację potępiającą apartheid. Jako pierwszy lider szwajcarski nawiązał kontakt z kierownictwem Organizacji Wyzwolenia Palestyny. Bez powodzenia kierował kampanią na rzecz przystąpienia Szwajcarii do ONZ, poniósł porażkę w referendum powszechnym w 1986 - ideę przystąpienia poparło jedynie 24% obywateli. Dwukrotnie sprawował rotacyjne przewodnictwo Rady Związkowej (równoznaczne ze stanowiskiem prezydenta Szwajcarii) - w 1983 i 1987.

W styczniu 1988 jego miejsce w Radzie Związkowej zajął René Felber.

Wielki Oficer Legii Honorowej, odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (1995).