Otto von Lauterberg, także Otto de Lutterberg, Lutherberg, Luterberch (urodz. ?, zm. po 1335) – komtur wieldządzki w latach 1308-1316, komtur ziemi chełmińskiej w latach 1320-1333, komtur nowomiejski w latach 1334-1335

Otto wywodził się z hrabiowskiego rodu Scharzfeld-Lauterberg osiadłej w Dolnej Saksonii. Był krewnym Ottona von Lauterberg mistrza krajowego Inflant zakonu krzyżackiego

Otto von Lauterberg do Prus przybył około 1303 roku i początkowo związał się z konwentem w Dzierzgoniu. W roku 1308 objął on urząd komtura Wieldządza i na stałe związał swoje losy z ziemią chełmińską. Po ośmiu latach ustąpił z urzędu, by w roku 1320 przyjąć stanowisko komtura ziemi chełmińskiej. Jak podaje Piotr z Dusburga Otto von Lauterberg w roku 1325 założył w zakolu rzeki Drwęcy miasto o nazwie „Nuwenmarkt”, dzisiejsze Nowe Miasto Lubawskie. Nowe Miasto Lubawskie stało się stolicą komturii, na czele której Otto stanął u schyłku swojego życia.

Otto von Lauterberg był jednym z najaktywniejszych dowódców wojsk krzyżackich podczas wojny polsko-krzyżackiej toczącej się w latach 1327-1332. Stał on na czele oddziałów krzyżackich w podczas starć z siłami polskimi pod: Kowalem, Pyzdrami oraz Koninem. Odznaczył się dużym talentem dowódczym w bitwie pod Płowcami, gdzie podczas II fazy bitwy uratował wojska krzyżackie od sromotnej klęski.