Nikołaj Klujew
- Data urodzenia:
- 22.10.1884
- Data śmierci:
- 25.10.1937
- Długość życia:
- 53
- Days since birth:
- 51280
- Years since birth:
- 140
- Dni od śmierci:
- 31920
- Lata od śmierci:
- 87
- Inne nazwiska/pseudonimy:
- Nikolaj Kljuev, Николай Алексеевич Клюев, Alekseevich, Nikolajs Kļujevs, , Николай Клюев
- Kategorie:
- ofiara przestępstwa, ofiara represji sowieckiego reżimu, poeta
- Narodowość:
- rosyjska
- Cmentarz:
- Określ cmentarz
Nikołaj Aleksiejewicz Klujew (ros. Николай Алексеевич Клюев; ur. 10 października/22 października 1884 we wsi Kosztugi, Imperium Rosyjskie - zm. między 22-25 października 1937 w Tomsku, Rosyjska Federacyjna SRR) – rosyjski poeta, przedstawiciel grupy tzw. poetów nowochłopskich. Ofiara wielkiego terroru w ZSRR.
Biografia
Środowisko literackie zainteresował tomikiem wierszy Szemranie sosen wydanym w 1912 roku. Stał się przywódcą tzw. chłopskich poetów. Swoje pochodzenie podkreślał ubiorem, językiem i zachowaniem. Za wartości niepodważalne i prawdziwie rosyjskie uważał relikty pogaństwa, materialną i duchową kulturę ludu i jego synkretyczną sztukę. W swej poezji konfrontował chłopską kulturę duchową dawnej Rusi z cywilizacją miejską i sztuką szlachecko-inteligencką. Łączył elementy poezji ludowej z nowoczesnymi środkami obrazowania i wersyfikacji.
Był jednym z poetów, którzy rewolucję powitali z entuzjazmem. Głosił, że dzięki niej Rosja będzie "pępkiem świata", z którego popłynie idea jednocząca wszystkie narody. Będąc starowiercą Klujew negował oficjalne prawosławie i stojące za nim państwo carskie. Jego zdaniem przewrót bolszewicki w Rosji był aktem wiary, w którym profanacja cerkwi prawosławnej była nie tylko dozwolona, ale wręcz pożądana. Porównywał on rewolucjonistów do apostołów, gloryfikował Lenina.
Klujew był bliskim przyjacielem i mentorem Siergieja Jesienina. Po jego śmierci napisał poemat Pieśń żałobna o Sergiuszu Jesieninie. Zarówno część jego twórczości chłopskiej, jak i wspomniany poemat, przyczyniły się do zakwalifikowania go jako wroga rewolucji. Wyrażany przez niego niepokój i sprzeciw wobec niszczenia wiekowych wartości widoczny w utworach z lat 20., m.in. w poemacie Wieś, uznano za wyraz ideologii kułackiej. Natomiast nieopublikowany poemat Pogorzelizna potraktowano jako dowód przestępczej agitacji.
W 1934 roku aresztowano go i zesłano do Tomska. W 1937 po ponownym aresztowaniu został stracony. Twórczość Klujewa od lat 20. była wyłączona z obiegu wydawniczego. Dopiero od niedawna stała się przedmiotem badań naukowych.
Wybrana twórczość
Zbiory wierszy- 1911 - Sosien pieriezwon (ros. Сосен перезвон)
- 1912 - Bratskije piesni (ros. Братские песни)
- 1913 - Lesnyje byli (ros. Лесные были)
- 1916 - Mirskije dumy (ros. Мирские думы)
- 1919 - Piesnosłow (ros. Песнослов)
- 1919 - Miednyj kit (ros. Медный кит)
- 1922 - Lwinyj chleb (ros. Львиный хлеб)
- 1928 - Izba w pole (ros. Изба и поле)
- 1934 - Razrucha (ros. Разруха) - nieukończony cykl wierszy
- 1922 - Czetwiortyj Rim (ros. Четвертый Рим)
- 1922 - Mat' Subbota (ros. Мать Суббота)
- 1926 - Płacz o Siergieje Jesieninie (ros. Плач о Сергее Есенине)
- 1926 - Dieriewnia (ros. Деревня)
- 1926 - Zaozierje (ros. Заозерье)
- 1928 - Pogorzelizna (ros. Погорельщина)
- 1929 - Kain (ros. Каин) - nieukończony (zachowały się fragmenty)
- 1934 - Piesn' o Wielikoj Matieri (ros. Песнь о Великой Матери)
- 1934-1937 - Krieml (ros. Кремль)
- 1934-1937 - Narym (ros. Нарым)
Źródło informacji: wikipedia.org, memo.ru
Brak miejsc
Związki
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | ![]() | Stepan Karagodin | Znajomy | |
2 | ![]() | Екатерина Носкова | Gwałciciel, winny | |
3 | ![]() | Fēlikss Bebrekārkle | Gwałciciel, winny | |
4 | ![]() | Сергей ДЕНИСОВ | Gwałciciel, winny | |
5 | ![]() | Георгий Горбенко | Gwałciciel, winny |
Nie określono wydarzenia