Miervaldis Ādamsons (ur. 4 listopada 1911 w Połtawie, zm. 23 sierpnia 1946 w Rydze) – łotewski oficer SS (hauptsturmführer), odznaczony Krzyżem Kawalerskim Krzyża Żelaznego.

W 1920 wraz z rodziną przeniósł się na Łotwę. W 1928 rozpoczął studia teologiczne na Uniwersytecie Łotewskim, został członkiem najstarszego łotewskiego bractwa studenckiego "Lettonia". Porzucił studia i wstąpił do marynarki handlowej; podczas rejsu wylądował we Francji i wstąpił do francuskiej Legii Cudzoziemskiej. Służył w Maroku, gdzie zdobył przydomek Terror Maroka, i w Tunezji. Awansował do stopnia sierżanta.

W 1935 roku wrócił na Łotwę i wstąpił do łotewskiej armii. Służył w 4 Valmierskim Pułku Piechoty, a następnie w 8 w Dyneburgu. Po zajęciu Łotwy przez Niemców zgłosił się na ochotnika do Legionu Łotewskiego. Służył w 26 Tukumskim Batalionie Policji. W 1943 został ranny. Był dowódcą kompanii w 19 Dywizji Grenadierów SS. Został aresztowany przez wojska radzieckie i wysłany do kopalni niklu w Murmańsku. W 1945 uciekał do Finlandii, ale schwytano go na granicy. Został skazany za zdradę na śmierć przez rozstrzelanie, wyrok został wykonany.

W 1993 został zrehabilitowany przez Sąd Najwyższy Łotwy.

Bibliografia

• Henschler, Henri. & Fay, Will: Armor Battles of the Waffen-SS 1943-45. Stackpole Books, 2003. ISBN 0-8117-2905-2
• Fellgiebel, Walther-Peer: Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939-1945. Friedburg, Niemcy: Podzun-Pallas, 2003. ISBN 3-7909-0284-5
• Mitcham Jr., Samuel: Retreat to the Reich. Stackpole Books, 2007. ISBN 0-8117-3384-X
• Mitcham, Samuel: The German Defeat in the East, 1944-45. Stackpole Books, 2007. ISBN 0-8117-3371-8